27 december 2007

Wijsheid (2)

Wijs is hij die de wijsheden van anderen verzamelt.

26 december 2007

Dinner for one

Zowat elk jaar wordt rond nieuwjaar 'Dinner for one' op TV getoond. Het stuk is uitgegroeid tot een echte cult classic. Dit jaar kon ik echt niet langer meer wachten.

Boekenlijst 2008

Omdat iedereen op het einde van het jaar graag van lijstjes houdt, hier mijn boekenlijstje voor 2008.

  • R.N.Morris - De Fluwelen Bijl
  • Andrew Wilson - De Biograaf
  • Michael Collins - De Geheime Levens van E. Robert Pendleton
  • Jed Rubenfeld - Moordduiding
  • Jim Thompson - Pop.1280
  • Elmore Leonard - La Brava
  • J.K. Rowling - Harry Potter en de Relieken van de Dood

25 december 2007

Wijsheid

Een wijs mens verandert weleens van gedachten; een dwaas nooit.

23 december 2007

I am Legend

Gister was er een verjaardagfeestje voor mijn jongste. Ons huis werd voor een nachtje onveilig gemaakt door een drietal giechelende 11 jarige meisjes. De jongens moesten - voor hun eigen veiligheid - dringend het huis uit. We zijn naar de bioscoop geweest. Ik had graag 'American Gangster' gezien, maar die speelde enkel om kwart na tien. Het werd dus 'I am legend'.

'I am legend' is gebaseerd op de roman van Richard Matheson (1954), die al diende voor de verfilming van The Last Man on Earth (1964) met Vincent Price en The Omega Man (1971) met Charlton Heston. Het scenario van die laatste film lag aan de basis van dit werk met Will Smith.

De vampieren uit het boek en The Last Man on Earth zijn in deze film vervangen door zombies. Een vaccin tegen kanker, die onstabiel werd, doodt mensen of verandert hen in zombies. Enkel Robert Neville (Will Smith) is ervan gespaard gebleven. Hij leeft alleen met zijn hond Sam in een verlaten en overwoekerd New York. Zijn enige doel: een zoektocht naar het vaccin om de zombies te genezen.

De film is heel voorspelbaar. De computergegenereerde zombies en herten zijn van slechte kwaliteit en halen de geloofwaardigheid van het hele verhaal langzaam onderuit. Met uitzonding van één spannend moment - wanneer tijdens de jacht op een hert, de hond Sam, in een donker gebouw vlucht - is de film zelfs saai te noemen.

En dan die christelijke boodschap op het einde. Het creëren van een betere wereld met een Bob Marley als stichtend voorbeeld. Komaan zeg, was dit nu echt nodig? Deze marketingtruc heeft bij mij in ieder geval niet gewerkt. Ik was toch beter naar 'Amercian Gangster' geweest...

Nokia 6300

Ik was toe aan een nieuw mobieltje. Mijn Siemens S55 was tot op de draad versleten. Het display was nog maar met moeite leesbaar. De zilverkleurige bovenlaag van de naviatie toetsen was afgesleten. Je moest twee tot drie maal duwen op een toest vooraleer je reactie kreeg. Het was dus geen overbodige luxe.

De vraag was alleen: wat wordt het? Op basis van welke criteria beslis je: prijs, design, merk, functionaliteit, andere...?

Ik ben nogal van het standpunt: keep it simple. Die dingen dienen toch hoofdzakelijk om te bellen. Of niet soms?

Het is de Nokia 6300 geworden. Hopelijk zal ik er zo tevreden van zijn als mijn vorig mobieltje.

21 december 2007

Er is er één jarig

Er is er één jarig, hoera, hoera,
Dat kun je wel zien: dat is zij.
Dat vinden wij allen zo prettig ja, ja,
En daarom zingen wij blij.

19 december 2007

Magna Carta

Eén van de hoekstenen van onze huidige democratie, een exemplaar van de Magna Carta, is vandaag in New York door het veilingshuis Sotheby's voor 14,8 miljoen euro verkocht. Dit exemplaar dateert uit 1297 en draagt het zegel van koning Edward I.

Van die Magna Carta bestaan er nog 17 originelen. Ze zijn allen - met uitzondering van het vandaag verkochte exemplaar - in het bezit van musea, kerken of bibliotheken.

De Magna Carta was een overeenkomst waarin de macht van de Britse vorst Jan zonder Land op 15 juni 1215 door zijn baronnen werd ingeperkt. Pas in 1225, na een aantal aanpassingen, werd de definitieve tekst opgesteld.

Talrijke latere documenten, zoals de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring, zijn gebaseerd op de tekst van die Magna Carta.

16 december 2007

De knol van Google

Google, het bedrijf die vooral gekend is voor zijn populaire internet zoekmachine, werkt aan een encyclopedie. Google wil zijn naslagwerk 'knol' noemen. Een afkorting van 'unit of knowledge'.

Net zoals bij Wikipedia zullen de artikels ook door jou en mij kunnen worden gepubliceerd. Google denkt de concurentie met Wikipedia aan te kunnen door te betalen voor de artikels. Door het toevoegen van reclame boodschappen, wil Google een deel van die opbrengsten doorsluisen naar de auteur van het artikel.

Het grote verschil dus met Wikipedia wordt het bekend maken van de auteur van het artikel, de mogelijkheid commentaar toe te voegen en een waardecijfer toe te kennen. Hierdoor hoopt Google de kwaliteit van de bijdragen voldoende hoog te krijgen. Ze zijn namelijk niet van plan als 'editor' op te treden.

Wat ik hiervan denk? De foto zegt volgens mij voldoende...

11 december 2007

Beelden van de Jerboa

Voor het eerst zijn er beelden van de grootoorspringmuis gemaakt.

De zandkleurige jerboa is een piepklein nachtdiertje dat zich vooral laat opmerken door zijn enorme grote oren en zijn lange achterpoten. Jerboa komt van het Arabisch woord 'yerbo' wat 'grote dijen' betekent.

Het diertje heeft zowat de grootste lichaamsverhouding oor-lichaam van alle zoogdieren en zijn achterpoten zijn vier maal langer dan zijn voorpoten.

Zijn grote oren komen hem goed van pas om zijn vijanden te detecteren en af te schrikken, terwijl hij met zijn achterpoten ver kan springen en heel snel van richting veranderen.

De diertjes zijn heel moeilijk te bestuderen doordat ze leven in de woestijnen van Mongolië en China en enkel als het donker wordt naar buiten komen.

09 december 2007

Zwarte gaten, waar zijn ze?

De theorie zegt dat kort na de 'Big Bang' in de toen gevormde melkwegstelsels enorme zwarte gaten ontstonden. Maar tot nu toe hebben we daar nog niet veel bewijs van gezien. Een zwart gat kan je niet zien - té zwart -, maar als gassen in het sterke gravitatie veld van een zwart gat belanden, warmen ze heel sterk op en gaan gloeien.

De reden dat we van deze theorie nog niets in de praktijk hadden gezien was 'stof'. Die zwarte gaten gloeien al van voor jij en ik aan het bloggen zijn. We konden ze niet zien door het stof.

Maar door de infra rood gevoelige 'Spitzer Space Telescope' hebben wetenschappers het bewijs van het bestaan van zwarte gaten kunnen leveren. Samen met het Chandra X-Ray Observatory hebben ze X-rays gedetecteerd die het bestaan van die super hete gassen leveren.

08 december 2007

Op zoek naar melkkoeien

'Milleke melleke mol, karwitsel karditsel kardol'. De melkbrigade heeft zijn vruchten afgeworpen! Vroeger hadden we er nog massa's plassen van over, maar heden ten dage zijn we allemaal op zoek naar melkkoeien om meer van dat witte spul te produceren. De Chinezen drinken er teveel van. Ze moeten met z'n allen maar één glaasje drinken om de volledige Europese melkproductie naar binnen te werken.


Maar we mogen het niet allemaal op de gele medemens steken. Bij onze tegenvoeters is het te warm, waardoor hun koeien niet genoeg melk meer leveren. Onze buren zijn overgeschakeld van melkkoeien naar akkerbouw en biogewassen. De blauwtongziekte haalt in het algemeen de productie naar beneden. De Polen drinken hun eigen melk op en voeren dus niets meer uit. En in Brazilië en Argentinië blijft de verhoopte melkexplosie uit.


Dus is de Belgische boer op zoek naar 12.000 melkkoeien. Maar waar ze die vandaan zullen halen is mij nog een raadsel.


In ieder geval wordt het feest voor de fokstieren. Misschien is dit wel dé beleggingstip voor 2008. Investeer in fokstieren. Hun sperma wordt goud waard.

06 december 2007

6 december is het Snieklaas

Ik heb deze al een tijdje klaar staan om te publiceren. Maar die mens komt op 6 december en geen dag eerder.
De manier waarop Toon met woorden speelt is subliem. Er zijn er niet veel die dit kunnen!




05 december 2007

De Onnoembaren

Mijn dochter van tien was laatst in de stripkast aan het rondneuzen en gaf uiting aan haar aangeboren orde door te zeggen dat ‘De Onnoembaren’ in een verkeerde volgorde stonden. Ik heb ze moeten tegenhouden. Ze was al begonnen alles volgens nummer te rangschikken.

Uitgever Dargaud heeft er inderdaad een zootje van gemaakt. ‘Shukumei’, deel 12 uit de reeks, is in werkelijkheid pas het tweede verhaal met Tim, Mac en Tony, maar het eerste album. Het eerste verhaal, ‘Nummer Driedubbel Nul’ is nooit als afzonderlijk album uitgegeven. In februari 1980 verschenen de eerste platen van ‘Nummer Driedubbel Nul’ in Robbedoes. De held van het verhaal, Chuck Wyllis, wordt op het tweede plaatje overreden door een jeep en afgevoerd. Vanaf dan nemen ‘De Onnoembaren’ de fakkel over.

‘Shukumei’ is een overgangsalbum tussen de M.A.S.H.-achtige kolder van ‘Nummer Driedubbel Nul’ en het duistere cynisme van de volgende albums. ‘Shukumei’ zit propvol amusante gags en sarcastische onzin. Het verhaal - over Japanse spooksoldaten op Borneo - is daaraan volledig ondergeschikt.

Het tweede album, ‘De Gele Geschiedenis’ is de start van De Hong Kong cyclus. Deze cyclus bevat in totaal vijf albums. De voorpublicatie in Robbedoes van dit album werd halverwege gestaakt. Na enkele lezersbrieven werd de seks en het geweld in het verhaal ongeschikt bevonden voor de jonge lezertjes van het tijdschrift.
De andere vier titels uit De Hong Kong cyclus zijn:

  • De schedel van Vader Zé
  • Ching Soao
  • In de Purperen Lotus
  • Alix Noni Tengu

In deze cyclus misdragen Mac, Tim en Tony zich tussen de Aziaten en hollen voortdurend hun pik achterna. Het idee waaraan Yann en Conrad zich begin jaren '80 vastklampten heeft met deze cyclus eindelijk vaste vorm gekregen.

Met de ‘Beerput’ start de tweede cyclus die zich afspeelt in Korea. De ‘Bronzen Pop’ en ‘Zonderkaak’ zijn de andere twee albums uit De Koreaanse cyclus.
‘Beerput’ bevat als extra een niet ingekleurde versie van het allereerste verhaal ‘Nummer Driedubbel Nul’. In de Franse uitgave was ‘Matricule 000’ al verschenen als bijlage bij ‘Aventure en Jaune’.

Naarmate de reeks vordert, vervalt scenarist Yann meer in meer in trucjes. De reeks wordt teveel routine met als basisingrediënten seks, geweld en humor zo zwart als de paginaranden van het album zelf.

De drie laatste albums:

  • Ten Oosten van Roswell
  • Ten Noorden van White Sands
  • Ten Zuidwesten van Moskou


zijn dan weer heel andere koek. Vooral ‘Ten Oosten van Roswell’ is steengoed. Het scenario is heel wat subtieler met sterk visuele humor. Er zitten bijvoorbeeld leuke verwijzingen naar enkele films in.
Over het verhaal op zich is – zoals bij alle andere albums – niet zo heel veel te zeggen. Maar de personages zijn om je vingers van af te likken: een homo hatende redneck bijvoorbeeld, met een travestiet als schoonzoon, een roodharige vrouw als buitenaards wezen of een maoïstische geheim agente, annex huurmoordenaar.

De Onnoembaren is een reeks voor volwassenen. Je mag echter niet terugdeinzen voor een redelijk onnozel verhaal. De sterkte ligt hem vooral in de grappige, stompzinnige dialogen vol van cynisme, gebracht in een vulgair taaltje.

04 december 2007

Château Peyrat-Fourthon

Ik heb me onlangs laten verleiden om een wijn aan te kopen die de titel 'coup de cœur' kreeg in 'Le guide Hachettes des vins'.

Peyrat-Fourthon is een Haut-Médoc uit Saint-Laurent.

De echte waarde van de bodem van Saint-Laurent du Médoc is bij het grote publiek niet echt gekend. Het gebied ligt dicht bij Saint-Julien en heeft dezelfde samenstelling. De bovenlaag van keizels is gemengd met löss, terwijl de ondergrond bestaat uit ijzeroer, mergel en kiezelzand.

Peyrat-Fourthon heeft dan ook - net zoals de typsiche Saint-Julien wijnen - een frisse kleur, elegant rood fruit en een uitstekende balans met veel finesse. Peyrat-Fourthon is een eerlijke en evenwichtig wijn, met specifieke tannines. Ook het woord «leer» is hier op zijn plaats.
Het resultaat van een sterk doorgedreven selectie om zo «le grand vin du château» te bekomen.
Ook het etiket straalt diezelfde kwaliteit uit. Elegant en modern. Een heel eigen originele stijl.

Je kan de wijn gerust nog drie tot vijf jaar laten liggen. Nu ja, mijn eerste kistje is al soldaat gemaakt. Drie jaar lijkt dus al niet meer haalbaar...

Meer info op: http://www.peyrat-fourthon.com/accueil.htm

03 december 2007

Cursus België

Achille van den Branden heeft een tweetal goeie artikels geschreven over de reden waarom de huidige regeringsformatie niet wil lukken. De moeite van het lezen waard.

Deel 1: Kieskringen splitsen voor beginners
Deel 2: Staatshervormen voor beginners

02 december 2007

Popocatepetl alive and kicking

De vulkaan Popocatepetl, plaatselijk ook Popo of Don Goyo genoemd, spuwt terug vuur. De 5400 meter hoge berg bevindt zich op zo'n 70 kilometer ten zuidoosten van de Mexicaanse hoofdstad Mexico-stad en is de tweede hoogste berg in Mexico. Popocatepetl is een Nahuatl woord en betekent "Rokende Berg".

De Mexicaanse vulkaan verspreidde een enorme gaswolk nadat hij zaterdag is uitgebarsten.

Vijf kleinere uitbarstingen gingen de grote explosie vooraf. Het regende assen in enkele steden in de buurt van de berg. Een oppervlakte tot 12 kilometer rond de vulkaan werd afgesloten.

01 december 2007

Hanne wint Topmodel

Hanne Baekelandt wint Topmodel. Horen zeggen van mijn zoon, die een vriend heeft, die een vriend heeft, die een zus heeft, die vriendin is met Valerie...

Pirelli goes East

Voor zijn befaamde kalender zocht de Italiaanse bandenfabrikant het deze keer in het Oosten. Topmodellen van over de hele wereld werden in Shanghai in een Chinese outfit gestoken. Het jaarthema voor 2008 is 'Parels van het Oosten'.

30 november 2007

Hou ermee op Yves

Hou ermee op Yves, je kan het niet.



Je bent ons land belachelijk aan het maken. We herbergen tal van internationale organisaties, zoals de NAVO en het Europees parlement. Tegenover hen slaan we een belabberd figuur.



Wat blijft er nog over van het 'goed bestuur'? Steeds meer en meer mensen moeten zich pijn doen om de eindjes aan elkaar te knopen. Ons land zakt in allerlei lijstjes verder en verder terug. Hou je daar mee bezig. Zorg dat iedereen in dit land een behoorlijk bestaan kan leiden.



Yves en co.: Hou op met prutsen!

29 november 2007

Antarctica in beeld

Amerkiaanse en Britse wetenschappers hebben de meest gedetailleerde kaart van Antarctica ooit gemaakt. De kaart bestaat uit meer dan duizend foto's van het 'witte continent'.


De foto's zijn afkomstig van het Amerikaanse ruimtevaartuig Landsat. Je kan doorzoomen tot op een hoogte van 15 meter.


De kaart, Landsat Image Mosaic of Antarctica, kortweg: LIMA, is het resultaat van de samenwerking tussen de NASA, het US Geological Survey, de US National Science Foundation en het Britisch Antarctic Survey. Sites die één voor één de moeite waard zijn van een bezoekje.

08 november 2007

Ceci n’est pas une crise

Ik kan je het volgende artikel uit 'De Morgen' van vandaag toch niet onthouden. De B-H-V stemming van gister is in scène gezet. Zoveel is duidelijk. Den Yves is toch leper dan ik dacht. Maar of dit goed is voor ons land en voor onze regio is een andere vraag. Dit coup de théâtre dient enkel het CD&V partijbelang.

Boem! Paukeslag! Vervuld met de plechtige ernst die dergelijke historische gebeurtenissen vereist, beleefden de Vlaamse volksvertegenwoordigers gisteren een hoogdag. Fier staken ze de handen op en stemden ze de splitsing van B-H-V. Waardoor dat paradoxaal genoeg nog zeker anderhalf jaar verder ongesplitst zal blijven, want minstens zolang kunnen de Franstaligen via procedures de boel rekken. Hoe stoer ze er ook bijzaten, de stemming heeft gisteren niets aan de situatie op het terrein veranderd.

Het was, in de meest letterlijke zin van het woord, politiek toneel van de betere orde. Maar toch schoot de regie hier en daar tekort. Er waren bijvoorbeeld veel te weinig slaande deuren, veel te weinig straffe verklaringen, en niemand sprak zelfs maar van het evidente failliet van de onderhandelingen, geleid door Yves Leterme. Niemand zei dat de enige weg voor Yves Leterme die naar de uitgang is, dat hij nog alleen zijn ontslag kon aanbieden bij de koning. Er zat een dikke regiefout in het scenario.

In plaats van nu enkele dagen, al was het voor de vorm, de crisis verder uit te diepen, mekaar de zwarte piet toe te spelen, kortom, alle rituelen uit te voeren die een echte crisis kenmerken, werd zowat onmiddellijk de piste van de noodregering met een beperkte opdracht gelanceerd. Zo snel , dit moet afgesproken zijn.

Wel, een boude veronderstelling: stel nu eens dat het inderdaad afgesproken was, en dat wat we gisteren meemaakten inderdaad een zorgvuldig geregisseerd toneelstukje was, bedoeld om de onderhandelingen te deblokkeren? Stel nu eens dat het hier inderdaad om een zorgvuldig getelefoneerde crisis gaat? Ondenkbaar? Volgens mij niet.

Die stemming heeft duidelijk een aantal voordelen. Zo kunnen beide partijen zonder enig gezichtsverlies hun achterban tegemoet treden. Het kartel heeft eindelijk de vijf minuten politieke moed gevonden, en zelfs een Gerolf Annemans verplicht toe te geven dat het hier om een 'historische' stemming ging. De Franstaligen kunnen zeggen dat ze geen duimbreed hebben toegegeven, dat ze het hele ding nu meer dan een jaar kunnen uitstellen en dat dit nog maar eens bewijst hoe de Vlamingen steeds verder afdrijven naar het separatisme. Qua PR en politieke marketing is dat dus voor iedereen dik in orde.

Bovendien zit B-H-V nu gevangen in een parlementaire procedure, en het zal de onderhandelaars weinig moeite koste om uit te leggen dat ze die willen respecteren. Professor Van Orshoven rekende gisteren al voor dat die procedure een kleine twee jaar kan duren. Dan zijn we in volle kiescampagne voor de regionale en Europese verkiezingen.

Gedurende die twee jaar kan men bijgevolg de hete B-H-V-aardappel van de regeringstafel houden, en hoeft men er niet meer over te praten. Daarmee is de belangrijkste struikelsteen voor het vormen van een oranjeblauwe regering weggetoverd (...).

Dan zijn we midden in de kiescampagne van 2009 aanbeland. Wat verhindert de Vlaamse onderhandelaars dan om opnieuw de blokkage van het dossier B-H-V vast te stellen, en te ontdekken dat de commissie van wijzen er ook niet voldoende is uitgeraakt? Dan kan men daarover de regering laten vallen, en vervolgens opnieuw met een communautaire agenda naar de verkiezingen trekken, die dan allemaal zullen samenvallen. Met Vlaamse eisen de campagne intrekken, dat loont immers, hebben ze bij het kartel geleerd, en als het opnieuw lukt, is men vertrokken voor minstens vier jaar, en niet voor het miezerige anderhalf jaartje dat er nu nog overschoot. Zeg nu nog dat Yves Leterme geen visie op lange termijn heeft. Een cynische visie, machiavellistisch, gedreven door partijbelang en niet door het belang van het land, maar wel een visie op termijn.

04 november 2007

François Bourgeon

Naar aanleiding van het verschijnen van het vierde deel, eerder dit jaar, in de reeks 'De cyclus van Cyann', wou ik striptekenaar François Bourgeon, in mijn strip rubriekje wat nader toelichten.

Het werk

Bourgeon is bij mij vooral bekend om een drietal strip reeksen:

  • De kinderen van de wind
  • De gezellen van de schemering
  • De cyclus van Cyann

In 'De kinderen van de wind' komt de geëngageerde stripmaker in Bourgeon het sterkst naar boven. De sociale ongelijkheid vormt het hoofdthema in deze reeks. De strijd tussen arm en rijk loopt als een rode draad door de vijf delen van deze stripreeks. Keer op keer klaagt hij in zijn werk de heersers en onderdrukkers aan, die zich vooral onder de geestelijke en militaire machthebbers bevinden.
In 'De kinderen van de wind' volgen we de belevenissen van Isabeau de Marnaye - Isa voor de vrienden - die om duistere redenen Frankrijk per schip ontvlucht, maar al vlug van de regen in de drop belandt.

De vijf delen van 'De kinderen van de wind':

  • Het meisje in het want
  • Het gevangenisschip
  • Handelspost Juda
  • Het uur van de slang
  • Het ebbenhout

Halverwege de veertiende eeuw leek het einde der tijden nabij. Vier 'apocalyptische ruiters' zaaien dood en verderf met honger, oorlog, pest en wilde beesten: de afschuwelijke hongersnood van 1315-1317, de honderd jarige oorlog tussen Engeland en Frankrijk, door de koning van Engeland uitgeroepen in 1337, de pest die één derde van de bevolking van Europa zou doden arriveert in Marseille rond 1347. En of dat nog niet genoeg was, kon een argeloze reiziger elk moment door een wolf of een beer overvallen worden. Dit is het historische decor van 'De gezellen van de schemering', Bourgeons eigenzinnige visie op het einde van de Middeleeuwen.
Die gezellen zijn een verminkte ridder, Mariotte en Anicet. Alle drie door de maatschappij verstoten. Ze hebben elkaar gevonden in de strijd tegen de Zwarte Kracht. Ooit was de ridder een pion van de Zwarte Kracht, die dood en verderf zaaide. Nu staat zijn leven in het teken van de wraak op zijn vroegere heer.

De drie delen van 'De gezellen van de schemering':

  • De betovering van het nevelwoud
  • De vale ogen van de moerasstad
  • De laatste zang van de Malaterres

In 1994 begint Bourgeon dan, op een scenario van Claude Lacroix, met een hoogst originele space opera 'De cyclus van Cyann'. We volgen de avonturen van Cyann, de erfgename van het geslacht Olsimar. Als dochter van de wereldleider van de planeet Ohl is ze aanvankelijk meer geïnteresseerd in haar minnaars dan in staatszaken. Pa stuurt haar echter naar de planeet Ilo om de remedie te vinden voor de dodelijke Purperkoorts die haar eigen planeet teistert.
Bourgeon is een magistraal graficus die over een ontembare fantasie beschikt. De sneeuwlandschappen, oerwouden en vulkaangebieden van vreemde planeten zijn een lust voor het oog.

De vier tot nu toe verschenen delen:

  • De brOn en de sOnde
  • Zes seizoenen op ilO
  • Aïeïa van Aldaal
  • De kleuren van Marcade


De auteur

François Bourgeon werd op 5 juli 1945 in Parijs geboren. Hij volgde daar de Akademie voor beeldende kunsten, die hij in 1971 verliet met als specialisatie brandschilderen.

Hij werkte een tijd voor een meester-glazenier, waar hij zijn techniek verder kon vervolmaken. Toen hij later voor zichzelf begon, merkte hij al vlug dat er in het glazeniersvak te weinig werk was om er van te kunnen leven.

Bourgeon ging dus op zoek naar een andere manier om zijn brood te verdienen en stuitte toen min of meer toevallig op de strip.

Hij begon op free lance-basis bij Bayard Presse, waar hij regelmatig tekenwerk verrichtte voor het blad Lisette. Toen dat blad in 1973 ophield te bestaan moest hij maandenlang de redacties van alle bekende en minder bekende Franse stripuitgeverijen langs op zoek naar werk. Uiteindelijk had hij beet bij uitgeverij Fleurus: een serie voor Fripounet.

Samen met scenarist Robert Genin maakte hij voor Djin 'Beatrijs en Coen/De zwarte vlucht'. In 1979 verschenen bij Jacques Glenat de eerste pagina's van 'De kinderen van de wind/Het meisje in het want'. Voor deze strip ontving François Bourgeon de Prix Alfred 1980, de prijs voor de beste tekenaar van dat jaar.

27 oktober 2007

Ze raken er niet uit.

Na 140 dagen is het nu wel zonneklaar. Oranje-blauw raakt er niet uit.
Alles draait nu om symbolen. Niemand steekt zijn nek uit. Wie heeft het lef om de symbolenstrijd aan de kant te schuiven en zich op de grond van de zaak te richten?
B-H-V is ondertussen uitgegroeid tot zo'n absoluut dogma, dat geen enkele Vlaamse politicus de moed heeft om de zin van de splitsing in vraag te stellen.
Is er in België één man of vrouw die deze mediocre dagjespolitiek kan overstijgen en ons land terug een regering geven?
Europa kan zonder probleem alle symbolen - vlag, 'ode an die Freude' en zelfs de grondwet - aan de kant schuiven om zich te richten op de essentie. Een verdrag met inhoud, zonder symbolen. Waarom lukt dit niet in België?
Als we in Vlaanderen blijven vasthouden aan symbolen rijden we regelrecht de afgrond in. Dit is pure zelfdestructie.
En bij dit alles blijft één man ontzettend stil. Guy, zijn we je voor goed kwijt aan Europa? Ik mis je nu al...

10 oktober 2007

Everything is magic, but not this time

Toen Sting, Andy en Stewart eerder dit jaar bekend maakten dat ze na meer dan 20 jaar, weer als The Police op tournee zouden gaan, was ik razend enthousiast.
Die reünie was helemaal niet verwacht, vooral daar de ruzies die de heren maakten - ook op het podium - legendarisch waren.
Toch kwam één van mijn favoriete rock groepen maandag laatst nog eens naar België. Ze slaagden er echter niet in om mijn hoog gespannen verwachtingen in te lossen.
Sting zong ondermaats. Hij had duidelijk al last van een oververmoeide stem, die er trouwens voor zorgde dat het tweede concert op dinsdag werd geannuleerd. Het concert kwam ontzettend traag op gang. Andy Summers speelde een aantal oersaaie solo's, die alle spankracht uit de songs haalden. Had hij daar vroeger geen gloeiende hekel aan?
Halfweg de setlist dacht ik dat het tij zou keren. Met 'Wrapped around Your Finger' zag ik een heel andere groep op het podium. Maar het was ijdele hoop...
Hoe bizar toch dat drie fantastische muzikanten met een repertoire waar je U tegen zegt, een mat, middelmatig en onstellend ongeïnspireerd concert gaven.

04 oktober 2007

Inspiratie

Voor diegenen onder ons die wel eens iets anders willen uitproberen... Hier wat inspiratie.

03 oktober 2007

De Tien Geboden

Ik heb al sinds jaren een voorliefde voor strips. Mijn voorkeur in dit genre is vrij verscheiden en gaat van Kiekeboe over Largo Winch naar meer literaire strips zoals Samber.

Over een aantal van die reeksen, albums of auteurs en tekenaars wil ik ook wel eens mijn eigen zegje doen. Vandaar dat ik start met een bescheiden rubriekje over mijn favoriete strips.

De strip

De Tien Geboden is een reeks strips van de Fransman Frank Giroud. De reeks bestaat uit tien strips die telkens door een andere tekenaar zijn geïllustreerd.

  1. Het manuscript (heden, tekeningen: Béhé)

  2. De fatwa (heden, tekeningen: De Vita)

  3. De meteoor (1958, tekeningen: Charles)

  4. De eed (1946, tekeningen: Tomaz Lavric - TBC)

  5. De wreker (1922, tekeningen: Rocco)

  6. De ruil (1902, tekeningen: Mounier)

  7. De samenzweerders (1824, tekeningen: Gillon)

  8. Nahik (1814, tekeningen: Rollin)

  9. De papyrus van Kôm-Ombo (1798, tekeningen: Fauré)

  10. De laatste soera (632, tekeningen: Franz)

Glasgow, voorjaar 2001. Een geheimzinnig manuscript met de titel “Nahik” belandt op het bureau van Simon Broemecke, een jonge redacteur die heimelijk van literaire roem droomt. Het opduiken van dit getuigenis uit het verleden zet meerdere levens op hun kop, waaronder het zijne. Zijn ontdekking leidt tot de wildste speculaties: is het een uitzonderlijke roman, een kunstboek, een bibliofiele schat, een heilig boek, een politiek instrument of simpelweg een brug tussen twee mensen?


Vaststaat is wel, dat het manuscript zijn oorsprong vindt in een oeroude ontmoeting tussen de Bijbel en de Koran. En hoewel de verschillende hoofdpersonen in elk album slechts één facet ervan ontdekken, zal het op ieder van hen een uitwerking hebben die niemand voor mogelijk houdt.


De tien zelfstandige en adembenemende verhalen, steeds afgesloten met een onverwachte wending, gaan over hartstochten die de mens al sinds het begin der tijden kent, maar ook over zijn angst voor het bovennatuurlijk en zijn verhouding tot het goddelijke.


De volgorde waarin de delen zijn verschenen is niet volledig lukraak. Album één speelt zich af in 2001, en elk volgend deel gaat wat verder terug in de tijd, tot je met album tien in 632 aanbelanden, kort na de dood van de profeet Mohammed, wanneer zijn tien geboden worden ontdekt in zijn nalatenschap. Ze leiden algauw tot een heftige polemiek over hun authenticiteit.


De auteur


Frank Giroud wordt op 3 mei 1956 in Toulouse in een arbeidersgezin geboren. Vader Giroud wordt geregeld geplaagd door werkloosheid en zet zijn zoon onder druk om een ‘echt vak' te kiezen. Zelfs wanneer zoonlief op tienjarige leeftijd na het winnen van een schrijfwedstrijd niet meer van de schrijftafel weg te slaan is, blijven zijn ouders een bestaan als zelfstandig schrijver afkeuren. Zodoende belandt Frank Giroud als geschiedenisdocent voor de klas. Maar niet voor lang. Vanaf het moment dat Giroud halverwege de jaren zeventig voor zijn studie voet zet in Parijs, probeert hij zijn teksten gepubliceerd te krijgen. Dat lukt met vallen en opstaan, totdat Giroud in 1985 naar een groot publiek doorbreekt met zijn stripserie Louis la Guigne, getekend door Jean-Paul Déthory. Vanaf dat moment komt Girouds stripmakerscarrière in een stroomversnelling. Hij start series als Eva K. en Pieter Hoorn en werpt zich samen met Lax op de politieke thriller. Het Ibismeisje, Vergeten in Annam en Azrayen geven Giroud een stevig profiel in Dupuis' Vrije vlucht-reeks.

01 oktober 2007

The Bourne Ultimatum

De ultieme jacht is geopend...
The Bourne Ultimatum is een van de beste, door adrenaline voortgestuwde actie films, die ik in jaren heb gezien.
Het is de derde film uit de Jason Bournetrilogie gebaseerd op het werk van schrijver Robert Ludlum en geregiseerd door de Engelse regisseur Paul Greengrass.
In essentie vertelt de trilogie de strijd van een individu tegen de gevestigde macht. Een macht vol van technologisch vernuft, illegaliteit en politiek cynisme.
Die strijd wordt dan verpakt in adembenemende, maar overzichtelijke actie scènes, in een snelle en vernuftige montage. Je zit als het ware midden in de actie.
Deze thriller begint in sneltreinvaart, houdt zo nu en dan eens wat in, zonder ooit te vervallen in een NMBS boemeltje, en schakelt dan op het einde terug in hoogste versnelling. Een einde met een slotbeeld die gelinkt is aan het eerste beeld van The Bourne Identity.
De cirkel is dus rond... So no more sequels!

06 september 2007

België is het twaalfde beste land om in te leven

Vanmorgen stond in de krant dat België het twaalfde beste land was om in te leven. Deze plaats moeten we delen met Luxemburg. Dat blijkt uit een onderzoek gepubliceerd in de 'Pocket World in Figures', uitgegeven door The Economist.
In het onderzoek worden 183 landen onder de loep genomen. Hier de top 10.

  1. Noorwegen
  2. IJsland
  3. Australië
  4. Ierland
  5. Zweden
  6. Canada
  7. Japan
  8. USA
  9. Nederland, Finland en Zwitserland

De resultaten zijn gebaseerd op een 200-tal punten variërend van levensverwachting tot exportcijfers. Voor ons land zijn een aantal opvallende categorieën, waar ik er eentje zeker wil vermelden. Ons land staat op nummer 1 voor wat betreft het onderwijs. Dit is nog altijd het beste van de wereld! Een dikke proficiat aan onze mama en al haar collega's. Doe zo voort. Onze kinderen kunnen er maar wel bij varen.

Nog één extra bedenking. Waar zou Vlaanderen eindigen in deze lijst? Of mogen we dergelijke vraag niet stellen, gezien de politieke toestand waarin ons land zich voor het ogenblik bevindt...

26 augustus 2007

De Praalstoet van de Gouden Boom

Gister en vandaag is in Brugge de Praalstoet van de Gouden Boom uitgegaan. Het is een stoet die in taferelen een stuk van de Brugse geschiedenis in de Middeleeuwen uitbeeld met als hoofdthema het huwelijk van Karel de Stoute, hertog van Bourgondië en graaf van Vlaanderen, met de Engelse prinses Margareta van York, in 1468 in Brugge gevierd.
De stoet dateert van 1958 en gaat om de 5 jaar door. Hoewel het concept van toen nog altijd behouden blijft, is in 2002, toen Brugge Culturele Hoofdstad van Europa was, het scenario aangepast aan een nauwkeuriger visie op de geschiedenis van toen en zijn zowel choreografie als kleding gemoderniseerd.
Gezien alle andere leden van mijn gezin een rolletje hadden in de stoet, moest ik wel fotograaf spelen.

Hier enkele sfeerbeelden.



23 augustus 2007

Het is weer de jeugd die er niets van bakt...

Recent kwam in de krant een artikel over een peiling van het tijdschrift EOS. Daaruit moet blijken dat de wetenschappelijke feitenkennis van de jonge Belgen er niet zo goed voorstaat. Eén derde van de jongeren tussen 18 en 34 jaar zou niet weten dat de aarde rond de zon draait. Is dit nu om te lachen of te huilen?
Je kan je afvragen of dergelijke kennis wel zo belangrijk is in onze huidige maatschappij. Kom ik met dergelijke kennis verder in het leven? Wordt mijn gezin daar beter van? Kan ik daar überhaupt iets mee aanvangen?
Ik vind dat de resultaten van dergelijk peilingen echt geen aanleiding moeten zijn om te paniekeren. Iedere generatie denkt dat het met de kennis van de jeugd van tegenwoordig slecht gesteld is. Ik kan me nog levendig de pleidooien van onze retorica leraar wiskunde voor de geest halen waarin hij fulmineerde over het feit dat 'jullie bende tegenwoordig niets meer weten en dat het in zijn tijd heel wat anders was...' Volgens mij is de kennis van de jeugd anders, niet minder.
Trouwens, wie van onze generatie weet hoe een TV in elkaar zit? We zijn daar toch ook mee opgegroeid?
Het is veel belangrijker dat je weet hoe je iets moet gebruiken, dan dat je weet hoe het in elkaar zit. Je moet weten hoe je een smsje verstuurd, maar welke technologie hierachter zit is van ondergeschik belang.
Wat je de jeugd vooral moet bijbrengen is hoe ze kritisch moeten denken.
Het is dus niet van belang dat je weet hoe het internet werkt, maar dat je in staat bent, om in de enorme hoeveelheid informatie die dat internet je biedt, het kaf van het koren te scheiden. Je moet hen leren die massa aan informatie niet klakkeloos over te nemen, maar kritisch te analyseren. En daar is nog heel wat werk voor zij die zich inzetten voor de opleiding van die jeugd.

12 augustus 2007

Het recht van de sterksten? Of juist niet...

Iets wat je zeker moet onthouden. Het zijn niet altijd de sterksten of de besten die winnen. Met een groep kan je nog veel meer bereiken. En niet alleen in het Krugerpark...

Hier is eentje om te onthouden.

11 augustus 2007

Gezichten van Stephan Vanfleteren

In 'De Morgen' van vandaag staan een aantal foto's van Stephan Vanfleteren. Zal het me ooit lukken dergelijke foto's te maken?

Hier enkele van mijn favoriete koppen, zowel als foto als voor wie ze zijn en wat ze doen.













Michiel Hendryckx, fotograaf

Arno, zanger

Mart Smeets, sportjournalist

Wim Opbrouck, acteur

Jan Decleir, acteur

Hugo Claus, schrijver

27 juli 2007

Vakantie literatuur

Vakantie staat bij mij synoniem voor het lezen van heel wat boeken. Dit jaar waren dat

  • Het testament van Nobel (Liza Marklund)
  • Een goede daad (Kate Atkinson)
  • De delta deceptie (Dan Brown)
  • Winternacht (Arnaldur Indriðason)
Eén ervan sprong er dit jaar met kop en schouders bovenuit.

'Een goede daad' is een buitengewoon goeie thriller van Kate Atkinson. Het is een bijzonder ongewoon verhaal.

Op een zomerse dag in Edinburgh raken twee auto's betrokken in een simpel verkeersongevalletje, die echter uitloopt in een ruzie waar heel wat rake klappen vallen. Zowel de betrokkenen van het accidentje, als heel wat omstaanders raken verwikkeld in een reeks van bizarre gebeurtenissen die hun levens grondig veranderen.

Je raakt bijzonder gefascineerd door wat die mensen allemaal meemaken en hoe ze door dit ogenschijnlijk banaal voorval met elkaar in aanraking komen.

Het lijkt wellicht een wat warrig verhaal, maar Atkinson brengt met heel wat humor, ironie en veel inzicht in de menselijke psyche verbazend knap alle verhaallijntjes bij elkaar met een heel onverwachte ontknoping. Knap!

05 juli 2007

Vakantie

Ik verdwijn 14 dagen van het internet. Geen blog - geen werk - geen computer - geen breedband internet - geen internet at all - doei - vakantie in de Charante - in the middle of nowhere - du pain et beaucoup de vin.

04 juli 2007

Ryan Adams

Ik heb op een vreemde manier kennis leren maken met Ryan. Het is eigenlijk Ania die me die Amerikaanse rock zanger uit Jacksonville leerde kennen. Ik met mijn simpele geest dacht dat ze het had over Bryan.
Ik heb me zijn laatste album aangeschaft. Easy Tiger is een heel goeie CD. 'I Taught Myself How to Grow Old', 'Tears of Gold' en 'The Sun Also Sets' zijn getuigenissen van de man zelf, over hoe hij blij is dat hij zijn overladen levensstijl van drank, tabak en drugs nu nog kan navertellen.
Maar mijn favoriet is het heel mooie akoestische 'Oh My God, Whatever, Etc.'
Laat ons hopen dat hij echt zijn leven heeft gebeterd en niet meer stomdronken van podia dondert, want dit smaakt naar meer.

01 juli 2007

The final count down ... Last Day

We are near the end of the migration. ERP is running. The normal Sunday batch schedule has been started. No problems so far.
All data warehouse cubes have been successfully processed.
But I am still waiting for the reporting migration to finish. Will it ever?

30 juni 2007

The final count down ... End of day 3

Today went fine. I'm ahead of schedule. Backend ERP is up and running. Data warehouse databases are restored. Just Reporting is behind schedule. The migration of the old reporting environment to the new server is extremely slow. This will take more than 30 hours. So in the end, this reporting thing could be the weak link in the whole migration.

The final count down ... End of day 2

Murphy did visit us last night. It must have been not long after I wrote that everything was fine.
During the restore of a large database file I got an IRPStackSize message.
This error was caused by simultaneous copying large transaction log files to the same server where I restored the database file.
So the server had to be rebooted after increasing the IRPStackSize in the registry and the restore had to be redone. I lost about 6 precious hours.
By now everything is back on track. Hope Murphy stays home in the next couple of days.

28 juni 2007

'Hoe' is belangrijker dan 'wat'.

Weet je, we zijn tegenwoordig allemaal publieke figuren. Die stelling is heel eenvoudig aan te tonen. Tegenwoordig heeft iedereen wel een blog, dus is iedereen een uitgever. Iedereen heeft ook wel een mobieltje met een camera, dus is iedereen een paparazzo. Iedereen kan een filmpje uploaden naar YouTube, dus is iedereen een filmmaker. Met andere woorden, als iedereen een paparazzo, uitgever en filmmaker is, wordt de rest van de wereld - dus weer iedereen - publieke figuren.
Het wordt dus heel belangrijk hoe je je in deze publieke wereld gaat gedragen. Inhoud is niet van tel. De verpakking speelt een hoofdrol. Doordat zoveel mensen op hun eigen manier kunnen doorvertellen hoe je je leven leidt en je zaken regelt, moet je steeds meer en meer aandacht besteden aan dat 'hoe'. Je moet voordurend denken aan dat hoe, je PR verzorgen, en minder aandacht besteden aan de inhoud.
Naar mijn eigen ICT wereld kan je dit ook vertalen. Het is niet belangrijk dat je tientallen problemen oplost, maar dat je - voor ieder probleem die je oplost - voldoende aandacht besteed aan het wereldkundig maken van die oplossing, zonder de vermelding van de auteur te vergeten natuurlijk.

The final count down ... End of day 1

Day 1 went fine. Murphy has not arrived yet. The database restores for the Data Warehouse environment are finished. I'm ahead of schedule and have started the ERP restores already. They will take most of the night to restore to disk. By tomorrow morning I will have the SQL backup files available on disk and start the restore of the database in SQL SERVER.
In the mean time I'm uploading all transaction log backups of the current production environment over the WAN to Brussels. There's an upload of about 1 to 2 GB each hour.
Everything else is ready. The last application version has been copied, all database users have been created and the preparations for blocking the end user community on Friday night are finished.

27 juni 2007

The final count down has started

I've started with the final migration of our current ERP environment to the new servers in Brussels. It's a migration that started tonight and - if all goes - well will finish by Sunday night 8pm.
The preparation is rather complex - I spare you all the details - because I can only block users from using the systems on Friday night. And since it was decided to move to Brussels on the weekend where the half year results are generated - perfect timing -, a number of jobs have to be finished before a final database backup can be taken.
The first milestone is on Friday at 5pm. By then all major databases should be restored with the no recovery option, so that during the weekend I can restore extra transaction log backups or differential backups.
Keep you informed on the progress.

24 juni 2007

De sportieve 'ladies' van ons gezin.

Dit weekend is een topper geworden voor de vrouwen in ons gezin. Christel heeft de 10km gelopen in de Nacht van West-Vlaanderen en zus heeft vandaag 8km gelopen.
Een puike prestatie voor beide meiden!

18 juni 2007

Weg met de plastiek zakjes

Ik weet niet of jullie het al gemerkt hebben, ook de supermarkten zijn op de milieuhype gesprongen.
Vanaf nu dus geen zakjes meer om je inkopen in op te bergen.
Ik heb daar nogal wat problemen mee. Hoeveel mannen denken, als ze inkopen doen, om een draagtas mee te nemen?
Ik in ieder geval niet. Met als gevolg dat alle inkopen terug in het winkelkarretje verdwijnen, om nadien losweg in de koffer van de wagen te belanden.
Met alle gevolgen van dien. Bij iedere bocht die je neemt een gerinkel en gekletter van je welste.
Let wel. Ik ben helemaal niet tegen een meer milieu bewuste aanpak van de supermarkten, maar dan moeten ze wel consequent zijn.
Waarom belanden nog altijd alle appelen en peren, sneetjes rundvlees of vismootjes op honderdduizenden piepschuimtapijtjes, nog eens overtrokken met een plastiek boerka, in de rekken van diezelfde grootwarenhuizen, die heel modieus de plastieken draagtasjes afschaffen?
Ze laten op die manier wel een ecologische voetafdruk van een Yeti achter met een dergelijke hypocriete verpakkingsdecadentie.
Ik ben geen groene jongen. Maar als er niets aan die verpakkingswoede wordt gedaan, mogen die draagtassen ook terug. Je hoeft dan ten minste geen plastiek zakjes te kopen voor de afvalemmer in de keuken...

16 juni 2007

Pulp Fiction

Kanaal II is begonnen met de maand van Quentin Tarantino. Iedere vrijdag wordt een Tarantino film getoond. Pulp Fiction is daarvan één van mijn favorieten. Het is een misdaadfilm van 1994 met o.a. John Travolta, Samuel L. Jackson, Bruce Willis, Harvey Keitel en Uma Thurman in de hoofdrollen.
De film vertelt vier verhalen, die in een niet-chronologische volgorde getoond worden. De vier verhalen zijn onderling verweven, waarbij Vincent Vega (John Travolta) de enige is die in de vier verhalen een rol speelt.
De vier verhalen zou je als volgt kunnen omschrijven: Vincent & Jules, The diner, Marsellus Wallace's Wife and The Gold Watch.

Mijn twee favoriete fragmenten uit Pulp Fiction.

Royal with cheese


Quote:
Vincent: You know what they put on French fries in Holland instead of ketchup?
Jules: What?
Vincent: Mayonnaise.
Jules: Goddamn.
Vincent: I've seen 'em do it, man. They fucking drown 'em in that shit.


Ezekiel 25:17


Quote:
The path of the righteous man is beset on all sides
by the iniquities of the selfish
and the tyranny of evil men.

Blessed is he who, in the name of charity and good will,
shepherds the weak through the valley of the darkness,
for he is truly his brother's keeper
and the finder of lost children.

And I will strike down upon thee with great vengeance
and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers

And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee.

11 juni 2007

Verkiezingen 2007

De verkiezingen zijn één dag achter de rug, en nu al wordt duidelijk dat de formatie van een regering niet gemakkelijk zal verlopen.
De overwinning van het kartel CD&V/NV-A zou wel eens een Pirus overwinning kunnen worden. De Vlaamse eis om meer onafhankelijkheid, is voor alle Waalse partijen – de een al wat meer dan de andere – niet aan de orde. Sterker nog, de enige partij, de MR van Didier Reynders, waarmee je over dit onderwerp had kunnen praten, heeft vanavond duidelijk laten verstaan dat het overhevelen van bevoegdheden naar de deelstaten, waar de socialisten aan de macht zijn, niet tot de mogelijkheden behoort, en het MR programma enkel maar zou schaden.
Dit betekent dat CD&V, willen ze echt regeren, hun eis van meer bevoegdheden voor de deelstaten sterk gaat moeten afzwakken. Iets wat hun kartel partner niet echt leuk gaat vinden. Je kan er van op aan dat Bart De Wever dan wel voor het nodige vuurwerk zal zorgen.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat alle Vlaamse partijen - zoals gewoonlijk - sterk verdeeld naar de onderhandelingstafel met hun Waalse collega's zullen gaan en dus heel weinig uit de brand gaan slepen. Alweer een gemiste kans.
Ik heb het persoonlijk nogal wat moeilijk met de overwinning van CD&V/NV-A. Stel je voor dat Pieter De Crem minister van defensie wordt. Gaan we dan naar Irak? Het zal in ieder geval risicovoller zijn...
Ook de uitspraak van Yves Leterme dat de 'breedste schouders de zwaarste lasten moeten dragen'. Gaan we dan nog meer belastingen betalen? Is die 46% al niet meer dan genoeg?

03 juni 2007

Gerard Vermeersch, woordkunstenaar pur sang

Op een feestje, nog niet zo lang geleden, kwam een zekere Gerard Vermeersch ter sprake. Mij was hij totaal onbekend. Er werden fragmenten van zijn sketches verteld en die brachten heel wat hilariteit met zich mee. De verhalen over 'Avelgem' en 'Mijn huis' kwamen in flarden naar boven.

Vandaag heb ik een LP van die woordkunstenaar in handen gekregen, met de opdracht die op CD te zetten. Het is een vrij oud ding. Nog gemaakt door Hifi-Home in Brugge. Er staat geen datum op de LP, maar volgens mij moet die gemaakt zijn in de jaren 70 van de vorige eeuw toen een zekere Vanden Boeynants minister van defensie was in ons Belgenland.

Vermeersch kan het woord laten botsen met de zin. De letterlijke en figuurlijke betekenis van de politieke boutades, zijn imitaties en parodieën, de perikelen die hij heeft ervaren bij het bouwen van zijn huis of op zoek naar de weg naar Avelgem, geven je nu nog een waar genoegen.

Moeilijk is dit niet, een LP op CD zetten. Je hebt een PC nodig met recording software. Je kan hiervoor audacity gebruiken. Een freeware programma. Je hebt natuurlijk ook een platenspeler, een versterker en wat audio kabels nodig. Audacity maakt .wav bestanden aan. Die kan je omzetten naar mp3 met wav to mp3 converter. Via een burning programma zoals Nero, kan je dan een audio CD maken.

30 mei 2007

Penfolds BIN 28

Nog niet zo lang geleden heb ik in Delhaize een tweetal flessen Australische wijn letterlijk van onder het stof gehaald. De verkoopster van dienst keek me wat verdwaasd aan, toen ik haar vroeg of er nog van deze flessen waren. Ze had ze waarschijnlijk nog nooit gezien: Penfolds BIN 28 Kalimna Shiraz 2003

Penfolds is een Australische wijnmaker, die één van de befaamdste Australische wijnen tot zijn collectie kan rekenen. De Grange ligt echter in dezelfde prijsklasse als een Bordeaux Premier Cru, en is voor mijn bescheiden beurs wat te hoog gegrepen.

De BIN 28 ligt qua prijs wel binnen mijn mogelijkheden. Het is een volbloed shiraz, rijk aan zwart fruit met een ietsje vanille als ondertoon. De wijn is ideaal voor bij de maaltijd. Ze heeft de heel intense smaak van braambessen en een mooie evenwichtige afdronk.

Nog iets over de BIN nummering. BIN wordt gevolgd door een nummer (e.g. BIN 707). In feite heeft dit de plaats aan waar de wijn wordt bewaard in de kelder. BIN staat voor rek. Max Schubert, de legendarische wijnmaker, heeft deze manier van werken bij Penfolds in 1950 geïntroduceerd. Ze werden eerst gebruikt om de locatie aan te geven van wijnen die volgens verschillende wijzen werden gevinifieerd, maar verschillende van die 'stalen' groeiden uit tot internationaal bekende wijnen.

Meer info vind je op http://www.penfolds.co.uk/

23 mei 2007

Eén terrabyte

Vreemde titel, maar die 1 Tbyte spookt nu al een aantal dagen rond in mijn hoofd. Hoe krijg je in hemelsnaam 1 Tbyte data van punt A naar punt B, als die twee punten 100 km uit elkaar liggen en er maar een WAN verbinding van 34 Mbit/s tussen ligt? Dit neemt in theorie meer dan 68 uur in beslag. Zelfs in zo'n ideale wereld, is dit niet bruikbaar wanneer je maar een weekend van twee dagen hebt om dit uit te voeren als één van de vele stappen uit een volledig migratie plan.

Je moet dus op zoek naar een andere oplossing. Die 1 Tbyte moet zo snel mogelijk op een transporteerbaar medium die je onder je arm kunt nemen en met de auto naar zijn bestemming kan brengen.

Dus je gaat op zoek naar een server met voldoende harde schijf waar je je 1 Tbyte naar toe kan kopiëren. Maar daar zit nu juist 'de eerste pitfall'. Bill's state of the art server operating system (windows 2003) kan dit niet. Grote bestanden kunnen niet worden gekopieerd. Je hebt last van IRPstack overflow. De server service (lanmanserver) gaat helemaal de mist in. En het verhogen van de IRPstacksize - suggestie van de Microsoft support site - brengt geen soelaas. Hogere waardes van die parameter vreten je non-paged memory pool op. En voor 1 Tbyte heb je een heel hoge waarde nodig van die IRPstacksize...

Je vraagt je af hoe backup programma's dit omzeilen. En daar ligt ook de oplossing van mijn probleem. Installeer een goed backup programma en backup de 1 Tbyte. Pitfall 2 dient zich aan. Ik haal hoegenaamd niet de verwachte snelheid ondanks de 1 Gbyte network kaart en een dedicated Gbyte network switch. Wat is hier de bottleneck?

Dan maar op zoek naar een 'snelle' tape drive (LTO2) die je in je server kan inbouwen.

Eureka. Ik haal boven de 1900Mbyte/min. De 1 Tbyte laat zich copieren in iets meer dan 9 uur. Dat is al heel wat beter dan de theoretische 68 uur van waar ik vertrok. Nu nog enkel veilig in punt B raken...

IBM is too big

Wanneer je een outsourcing project op poten zet, met een service provider die IBM heet, heb je stalen zenuwen nodig. Je moet ervan uitgaan dat bij elk probleem die zich voordoet, je dit niet kunt oplossen zonder een heel leger mensen erbij te halen. Ieder heeft zo zijn specialiteit en voor ieder probleem heb je dus een aantal mensen nodig die de stukjes van de puzzel moeten in elkaar laten passen. Je vindt er niemand die voldoende kennis heeft van alle aspecten van het probleem om het juiste pad te kunnen uitstippelen.
Je hebt dus met een organizatie te maken waar enorm veel kennis aanwezig is, maar die het verschrikkelijk moeilijk heeft om die kennis naar boven te brengen.
People managment is in zo'n project van onschatbare waarde. De juiste persoon op de juiste plaats krijgen in het vooropgestelde tijdsbestek. En dat is niet zo voor de hand liggend...
Neem nu de aansluiting van een WAN connectie. Je hebt hier heel veel verschillende partijen in het spel: IBM-networking, IBM-systems managment, IBM-firewall management, de WAN provider, de telecom provider(s), een leverancier die verantwoordelijk is voor de WAN optimizer (Riverbed) en wij natuurlijk. Het is een hele krachttoer om de neuzen van al die partijen in dezelfde richting te krijgen.
En dit is nog maar het begin. Wat voor onvoorziene 'pitfalls' vind ik tegen 1 juli nog op mijn weg?

21 mei 2007

Pinot Gris


Colruyt heeft in zijn huidige topwijnen selectie een pinot gris die echt wel de moeite waard is: 'Bestheim - Marckrain - Pinot Gris Grand Cru'

Marckrain is de oostlijke helling van de Mambourg, dat uitkijkt over Sigolsheim. De bodem is van kalksteen en mergel met oöliet kiezels tussen de mergellagen. Het is voornamelijk beplant met gewurtztraminer, met hier en daar wat pinot gris en muscat.

De Marckrain wijngaard behoort tot het select gezelschap grand cru's uit de Elzas. Het rendement wordt er bewust laag gehouden wat duidelijk te merken valt aan de concentratie van deze pinot gris wijn.

Na de intens goudgele kleur volgt een mooi getypeerd boeket van rijpe perzik, honing en rozen, met op de achtergrond frisse kruiden.

Meer info op http://www.bestheim.com/

20 mei 2007

Wij zijn altijd de klos...

Ik weet niet wat jullie hierover denken, maar bij IT projecten zijn de uitvoerders altijd de klos. Vanaf het opstellen van een RFP is er al vertraging. Alle RFP’s waar ik tot nu toe in betrokken ben geweest, worden opgesteld net voor de verlof periode. En wat blijkt, het antwoord komt te laat. Geen wonder, niemand is er om dergelijke dingen voor te bereiden en een degelijk antwoord op te stellen. Het is nog altijd niet zo vanzelfsprekend om vanuit een ‘eenvoudig’ hotelletje een antwoord te formuleren op zo'n vragenlijst. Zeker niet als een paar krijsende pagadders je volledige aandacht vragen.

Vanaf de RFP tot het onderhandelen van het uiteindelijk contact is er heel veel vertraging. Alles verandert. Niets blijft zoals oorspronkelijk is vastgelegd. Er is maar één constante: de uiteindelijke 'life date'. Daarover wordt niet onderhandeld. Die staat vast.
Ik begrijp hier echt niet waarom. Ben ik dan zo naïef? Of is het antwoord zo simpel. Enkel die datum kent de CEO en er is niemand die hem wil bekennen dat die niet meer haalbaar is. Je weet wel: in maart zijn er bonussen…

Stel je voor, het outsourcen van een ERP omgeving met een life date van 1 juli! Er is geen enkel redelijk mens die dit als waar kan aannemen. We zijn een beurs genoteerd bedrijf. Ik neem aan dat half jaar resultaten toch wel van enig belang zijn!

Er is dus maar één uitzondering, het bedrijf waar dezen blogger voor werkt.
En wat wordt er beslist. Nee, geen uitstel. Wel nog een extra afsplitsing van een divisie. Die kan wel blijven werken op de oude omgeven, terwijl de 1500 anderen van het ene moment op het andere op de nieuwe omgeving worden overgeschakeld.

Maar geen paniek. Ik heb nog meer dan een maand. In die tijd kan nog veel gebeuren. Er zijn nog altijd 24 uur in een dag.

01 mei 2007

De ene dag is de andere niet

Vreemd toch. Wat me maandag niet was gelukt, is vandaag wel gelukt: 15 kilometer joggen. Alles zat goed vandaag, de benen, de ademhaling, maar vooral het koppeke, terwijl ik gister met alles last had en met moeite 5 kilometer haalde.

Ik heb nogal wat moeite met het buiten lopen. Klinkt raar, zeker met dit weer, maar ik verkies een loopband boven de buitenlucht. Geen wind, geen zon, geen pollen, maar vooral het niet hoeven zoeken naar mijn tempo, heeft me naar die loopband gedreven.

Maar vandaag heb ik dit alles opzij geschoven en ben voor de tweede maal in even veel dagen naar buiten getrokken.
Eigenlijk ben ik goed gek, om een muffe gymzaal te verkiezen boven de gezonde buitenlucht. Ik moet maar de straat uitlopen en kom in het bos terecht. Geen felle zon, veel zuurstof en de pollen, die waren nergens te bespeuren. Er is daar een perfect parcours van 5 km.

In het begin had ik nog wat last om het juiste ritme te vinden. Mijn tempo lag iets te hoog. Er was namelijk iemand net na mij gestart en ik wou persé niet ingehaald worden. Je weet wel: 'mannen presteren beter als je naar ze kijkt...'
Halfweg die eerste toer had ik alles onder controle. Ik was ingehaald, dus moest ik me daar geen zorgen meer over maken.
Ronde twee ging vlotter dan de eerste. Ik kon zelfs iets sneller gaan lopen zonder mijn ademhalingsritme aan te passen. Pas tegen het einde van ronde twee moest ik wat gas terugnemen.

Ik was eigenlijk van plan het hier bij te laten. Maar iets dwong me om verder te doen. Is dat nu loopverslaving? Ronde 3 ging goed tot halfweg. Dan begon ik last te krijgen van mijn rechter kuit. Nee, die mocht geen spelbreker zijn. Ik moest dit tot een goed einde brengen en heb de pijn verbeten. Naar mate het einde naderde, werd ook de pijn minder. En uiteindelijk heb ik 'mijn dwars door Brugge' uitgelopen. Een week te vroeg...

30 april 2007

Een grand cru uit de Elzas


Vrijdag laatst moest ik voor mijn eigen avondeten zorgen. De kinderen waren met hun moeder naar de kermis en gingen daar hun maag met oliebollen vullen.

Voor ik naar huis reed, stapte ik de supermarkt binnen en begon de rekken af te schuimen naar iets eetbaars.
Mijn oog viel op enkele vacuum verpakte plakjes foie gras. Daar had ik wel zin in.
Nu nog op zoek naar een goeie fles wijn die bij de foie gras past.
Een pinot gris uit de Elzas leek mij wel geen slechte keuze: 'Domaines Schlumberger - Kitterlé - Pinot Gris'

De druiven van deze wijn groeien op een bodem van vulkanische zandsteen en brengen een petrol achtige pinot gris voort met heel veel finesse. De wijn heeft een rijke, soepele en milde rookachtige stijl en past perfect bij foie gras of als aperitief.

Meer info op
http://www.domaines-schlumberger.fr/

Mogelijk gerelateerde posts