Ik heb al sinds jaren een voorliefde voor strips. Mijn voorkeur in dit genre is vrij verscheiden en gaat van Kiekeboe over Largo Winch naar meer literaire strips zoals Samber.
Over een aantal van die reeksen, albums of auteurs en tekenaars wil ik ook wel eens mijn eigen zegje doen. Vandaar dat ik start met een bescheiden rubriekje over mijn favoriete strips.
De strip
De Tien Geboden is een reeks strips van de Fransman Frank Giroud. De reeks bestaat uit tien strips die telkens door een andere tekenaar zijn geïllustreerd.
- Het manuscript (heden, tekeningen: Béhé)
- De fatwa (heden, tekeningen: De Vita)
- De meteoor (1958, tekeningen: Charles)
- De eed (1946, tekeningen: Tomaz Lavric - TBC)
- De wreker (1922, tekeningen: Rocco)
- De ruil (1902, tekeningen: Mounier)
- De samenzweerders (1824, tekeningen: Gillon)
- Nahik (1814, tekeningen: Rollin)
- De papyrus van Kôm-Ombo (1798, tekeningen: Fauré)
- De laatste soera (632, tekeningen: Franz)
Glasgow, voorjaar 2001. Een geheimzinnig manuscript met de titel “Nahik” belandt op het bureau van Simon Broemecke, een jonge redacteur die heimelijk van literaire roem droomt. Het opduiken van dit getuigenis uit het verleden zet meerdere levens op hun kop, waaronder het zijne. Zijn ontdekking leidt tot de wildste speculaties: is het een uitzonderlijke roman, een kunstboek, een bibliofiele schat, een heilig boek, een politiek instrument of simpelweg een brug tussen twee mensen?
Vaststaat is wel, dat het manuscript zijn oorsprong vindt in een oeroude ontmoeting tussen de Bijbel en de Koran. En hoewel de verschillende hoofdpersonen in elk album slechts één facet ervan ontdekken, zal het op ieder van hen een uitwerking hebben die niemand voor mogelijk houdt.
De tien zelfstandige en adembenemende verhalen, steeds afgesloten met een onverwachte wending, gaan over hartstochten die de mens al sinds het begin der tijden kent, maar ook over zijn angst voor het bovennatuurlijk en zijn verhouding tot het goddelijke.
De volgorde waarin de delen zijn verschenen is niet volledig lukraak. Album één speelt zich af in 2001, en elk volgend deel gaat wat verder terug in de tijd, tot je met album tien in 632 aanbelanden, kort na de dood van de profeet Mohammed, wanneer zijn tien geboden worden ontdekt in zijn nalatenschap. Ze leiden algauw tot een heftige polemiek over hun authenticiteit.
De auteur
Frank Giroud wordt op 3 mei 1956 in Toulouse in een arbeidersgezin geboren. Vader Giroud wordt geregeld geplaagd door werkloosheid en zet zijn zoon onder druk om een ‘echt vak' te kiezen. Zelfs wanneer zoonlief op tienjarige leeftijd na het winnen van een schrijfwedstrijd niet meer van de schrijftafel weg te slaan is, blijven zijn ouders een bestaan als zelfstandig schrijver afkeuren. Zodoende belandt Frank Giroud als geschiedenisdocent voor de klas. Maar niet voor lang. Vanaf het moment dat Giroud halverwege de jaren zeventig voor zijn studie voet zet in Parijs, probeert hij zijn teksten gepubliceerd te krijgen. Dat lukt met vallen en opstaan, totdat Giroud in 1985 naar een groot publiek doorbreekt met zijn stripserie Louis la Guigne, getekend door Jean-Paul Déthory. Vanaf dat moment komt Girouds stripmakerscarrière in een stroomversnelling. Hij start series als Eva K. en Pieter Hoorn en werpt zich samen met Lax op de politieke thriller. Het Ibismeisje, Vergeten in Annam en Azrayen geven Giroud een stevig profiel in Dupuis' Vrije vlucht-reeks.
0 reacties:
Een reactie posten