Everything is magic, but not this time

Toen Sting, Andy en Stewart eerder dit jaar bekend maakten dat ze na meer dan 20 jaar, weer als The Police op tournee zouden gaan, was ik razend enthousiast.
Die reünie was helemaal niet verwacht, vooral daar de ruzies die de heren maakten - ook op het podium - legendarisch waren.
Toch kwam één van mijn favoriete rock groepen maandag laatst nog eens naar België. Ze slaagden er echter niet in om mijn hoog gespannen verwachtingen in te lossen.
Sting zong ondermaats. Hij had duidelijk al last van een oververmoeide stem, die er trouwens voor zorgde dat het tweede concert op dinsdag werd geannuleerd. Het concert kwam ontzettend traag op gang. Andy Summers speelde een aantal oersaaie solo's, die alle spankracht uit de songs haalden. Had hij daar vroeger geen gloeiende hekel aan?
Halfweg de setlist dacht ik dat het tij zou keren. Met 'Wrapped around Your Finger' zag ik een heel andere groep op het podium. Maar het was ijdele hoop...
Hoe bizar toch dat drie fantastische muzikanten met een repertoire waar je U tegen zegt, een mat, middelmatig en onstellend ongeïnspireerd concert gaven.