Paul was right…

 

Spain and not Germany in World cup final!

Vermist

Squash racket vermist. Allez Geert, is die nu echt van jou...

Gold!

En dan nog in atletiek.

België boven?

Allez, we hebben er één. En dan nog een zilveren! Ik wil niet de negatieve uitgangen, maar we moeten toch realist blijven. Als die - Amerikaanse, Engelse, Jamaicaanse - wijven hun stokken zouden kunnen vasthouden, was ik nog niet zo zeker dat er een medialle in zat. Dan waren we vijfde.
Ik weet het, ik ben een slechte verliezer... Maar mijn pronostiek is wel om zeep.

Snelste mens

Usain Bolt. Kan het nog sneller? Hier is het antwoord. Op de 100m in ieder geval wel. Stel je voor. In een finale nog uitbollen...

Sportief België

We hebben nog altijd geen medailles op de spelen.
Spijtig genoeg staat mijn pronostiek van 0 medailles nog altijd recht.
Als Tia en Jos Lansink met Cumano nu maar geen roet in het eten gooien.

In ieder geval, je moet het maar kunnen, geen madailles halen. Stel je eens voor dat China of de US ook zoveel ambitie zou hebben. Waar zijn ze bij het BOIC eigenlijk mee bezig? Neem nu een land als Australië. Enorm groot, maar ze zijn daar maar met een kleine 20 miljoen. Dat is ongeveer het dubbele van bij ons. We zouden dus de helf van hun medaille aantal moeten kunnen halen. Moest het nu maar een tiende zijn. Ik zou al tevreden zijn. Zij hebben er tot op de dag van vandaag al 35! En wij?

The Baltimore Bullet

Nu al de man van de spelen. Michael Phelps is de grootste olympiër aller tijden met in totaal 14 gouden medailles. Acht maal goud op deze spelen alleen al. Niemand heeft hem die voorgedaan. En waarschijnlijk duurt het nog heel lang eer dit wordt geëvenaard, laat staan verbeterd.

Het is zo ver...

Het is zo ver. Ik heb de kaap van de 82kg overschreden.
Drastische maatregelen dringen zich op. Mijn BMI flirt met de 25...
Dit kan niet verder. Ik moet hier dringend iets aan doen.
Ik had dit jaar uitgeroepen als het 'jaar van de buik'. En dit is het echt aan het worden. Wel geen dambordje - wat eigenlijk de bedoeling was - maar een dikke laag spek!

Hier de maatregelen van fase 1:

• geen alcohol tijdens de week
• minimum 2500 kcal/week verbruiken door sport
• minder dan 2400 kcal/dag eten

En nu maar hopen dat er geen 2de fase nodig is.

Dwars door Brugge

Vandaag was het de jaarlijkse 10 mijl run in Brugge. Bram en Maarten liepen mee. Kasper, hun squash trainer, had hen ingeschreven. Eerder als een zottigheid, want beiden waren hierop niet getaind. Toch hebben ze een vrij puike prestatie geleverd.
Goed gedaan jongens!

Sport is gezond

Deze morgen ging ik zonder den oudsten naar het squash centrum. Je weet wel. Het zijn examens.
De papa's slaan een balletje, terwijl de gasten normaal met het serieuse werk bezig zijn. Maar het is anders verlopen. Toen ik aankwam was het grote paniek. Gerrit zat onder het bloed. Een raket in z'n oog. Het zag er vrij ernstig uit. Overal bloed.
Ik ben met hem naar de spoed gereden. Vlug bediend. Chapeau voor de spoed van St.-Jan. We waren nog voor den aperitief terug...
Al bij al viel het nog wel mee. Vier draadjes in z'n ooglid en een gezwollen blauw oog... Morgen een dag je vrij. De gelukzak!

De sportieve 'ladies' van ons gezin.

Dit weekend is een topper geworden voor de vrouwen in ons gezin. Christel heeft de 10km gelopen in de Nacht van West-Vlaanderen en zus heeft vandaag 8km gelopen.
Een puike prestatie voor beide meiden!

De ene dag is de andere niet

Vreemd toch. Wat me maandag niet was gelukt, is vandaag wel gelukt: 15 kilometer joggen. Alles zat goed vandaag, de benen, de ademhaling, maar vooral het koppeke, terwijl ik gister met alles last had en met moeite 5 kilometer haalde.

Ik heb nogal wat moeite met het buiten lopen. Klinkt raar, zeker met dit weer, maar ik verkies een loopband boven de buitenlucht. Geen wind, geen zon, geen pollen, maar vooral het niet hoeven zoeken naar mijn tempo, heeft me naar die loopband gedreven.

Maar vandaag heb ik dit alles opzij geschoven en ben voor de tweede maal in even veel dagen naar buiten getrokken.
Eigenlijk ben ik goed gek, om een muffe gymzaal te verkiezen boven de gezonde buitenlucht. Ik moet maar de straat uitlopen en kom in het bos terecht. Geen felle zon, veel zuurstof en de pollen, die waren nergens te bespeuren. Er is daar een perfect parcours van 5 km.

In het begin had ik nog wat last om het juiste ritme te vinden. Mijn tempo lag iets te hoog. Er was namelijk iemand net na mij gestart en ik wou persé niet ingehaald worden. Je weet wel: 'mannen presteren beter als je naar ze kijkt...'
Halfweg die eerste toer had ik alles onder controle. Ik was ingehaald, dus moest ik me daar geen zorgen meer over maken.
Ronde twee ging vlotter dan de eerste. Ik kon zelfs iets sneller gaan lopen zonder mijn ademhalingsritme aan te passen. Pas tegen het einde van ronde twee moest ik wat gas terugnemen.

Ik was eigenlijk van plan het hier bij te laten. Maar iets dwong me om verder te doen. Is dat nu loopverslaving? Ronde 3 ging goed tot halfweg. Dan begon ik last te krijgen van mijn rechter kuit. Nee, die mocht geen spelbreker zijn. Ik moest dit tot een goed einde brengen en heb de pijn verbeten. Naar mate het einde naderde, werd ook de pijn minder. En uiteindelijk heb ik 'mijn dwars door Brugge' uitgelopen. Een week te vroeg...