Stel dat je midden de jaren 70 een representatief aandelenpakket had gekocht en bijgehouden, dan zou je dat vandaag de dag met een meerwaarde van ruim 300 procent kunnen verkopen.
Wanneer je echter in diezelfde periode een huis had gekocht, dan kan je dat huis vandaag verkopen voor liefst 900 procent meer, driemaal meer dan het aandelenpakket.
Sinds 1975 is de gemiddelde prijs van een woonhuis in België vernegenvoudigd. Vandaag betaalt een koper in België gemiddeld 169.972 euro voor een woonhuis, in 1975 bedroeg de prijs amper 18.765 euro.
Die cijfers bewijzen zonneklaar dat ik als voorzichtige huisvader die in stenen belegde, absoluut niet dommer was dan de 'dynamische' belegger die grote risico's durfde te nemen in de hoop op een hoog rendement.
Hij had dan wel voor een paar topjaren op de beurs inderdaad een hoog rendement. Maar dat mooie liedje heeft niet lang geduurd. Op lange termijn zijn we als huisbezitter veruit de verstandigste en nu ook nog eens de rijkste belegger geworden.
Daarnaast is en blijft een eigen huis de beste sociale verzekering voor de oude dag.
We zitten in België opnieuw met een opduikend begrotingstekort. Er worden totaal geen buffers aangelegd die de vergrijzing moet opvangen en gaat ook de generatie van de babyboomers tussen dit en een decennium met pensioen. Al die factoren zullen de druk op het wettelijke pensioenstelsel sterk doen toenemen.
Ook tweede en derde pijlers van aanvullende pensioenfondsen staan onder druk omwille van de huidige financiële crisis.
In zulke omstandigheden wordt je eigen huis een nog belangrijker factor van bestaanszekerheid dan het al was.
Daarom vind ik de btw-verlaging op een deel van de nieuwbouw één van de beste anti crisis maatregelen die al genomen zijn door de regering.
Niet alleen omdat ze nu de economische activiteit en de werkgelegenheid in de bouwsector ondersteunt, maar vooral ook, omdat ze mee de basis legt voor een grotere bestaanszekerheid: je eigen baksteen in je maag.
