16 september 2009

Ongrijpbaar

"Jack McEvoy wordt wegbezuinigd als misdaadverslaggever. Zijn laatste opdracht is het inwerken van zijn vervanger. Maar Jack heeft andere plannen. Hij wil een laatste verhaal schrijven waarmee hij na zijn vertrek de Pulitzer Prize gaat winnen. Hij richt zich op Alonzo Winslow, een zestienjarige drugsdealer die een meisje bruut heeft verkracht en vermoord. Jack overtuigt Alonzo's moeder ervan om aan zijn onderzoek mee te werken, onder het voorwendsel dat hij Alonzo's onschuld wil bewijzen. Maar hoe verder hij komt met zijn onderzoek, hoe meer hij beseft dat Alonzo echt onschuldig is. Zijn speurtocht leidt hem de digitale wereld in, maar Jack beseft niet dat hij onbewust een digitaal alarm heeft laten afgaan en de moordenaar weet dat hij eraan komt..."

Jack McEvoy heeft het dus slecht getroffen bij de Los Angeles Times. Hij moet binnen veertien dagen opkrassen en tegelijkertijd zijn opvolgster - jong, goedkoop en zonder enige relevante ervaring of relaties - inwerken. Bij Jack rijpt dus het plan om met een klapper van een verhaal zijn plaaggeesten verbijsterd achter te laten. Dat lijkt hem in de schoot geworpen te worden met twee moorden op naaktdanseressen. De opsporingsinstanties zagen de onmiskenbare verbanden tussen deze en andere zaken niet, zodat onschuldigen in de nor belandden. Met hulp van één van Connelly's andere sterren, FBI-agente Rachel Walling (The Overlook/Blind vertrouwen), graaft Jack zich naar de fundamenten van deze bloederige, door een bizarre seksuele afwijking gekleurde affaire.

Ingenieus en onweerstaanbaar. Van een meesterwerk gesproken.


0 reacties:

Mogelijk gerelateerde posts