Wolf Hall

Elf romans schreef Hilary Mantel voor ze met het vuistdikke Wolf Hall in 2009 de Booker Prize won. Ik kende haar niet en had nog geen enkel van haar verhalen gelezen. Het is trouwens enkel door het winnen van die prijs dat ik in de verleiding kwam een boek van haar te kopen. Wolf Hall was toen nog niet vertaald in het Nederlands. Het is dus een ‘klus’ geworden om me door het boek te worstelen. Het is geen ‘The old man and the sea’, als je begrijpt wat ik bedoel…
Vóór Wolf Hall verscheen, liet Mantel uitschijnen dat het haar wreedste boek ooit zou worden. Haar eerdere romans hadden haar in het Verenigd Koninkrijk al de reputatie bezorgd een schrijfster van donkere verhalen te zijn.

Met Thomas Cromwell als centrale 'held' beloofde Wolf Hall alvast hard en wreed te worden. Want de zestiende-eeuwse historische figuur Thomas Cromwell was als belangrijkste adviseur van de Engelse koning Hendrik VIII een van de meest gehate mannen van zijn tijd.
 
Het is dan ook bijna een aangename verrassing om Cromwell in Mantels roman te leren kennen als een man van vlees en bloed, met zijn slechte, maar ook zijn goede kanten.

Op de eerste bladzijde van Wolf Hall wordt puber Thomas Cromwell in het jaar 1500 verrot geslagen door zijn vader, een dronken smid uit Putney. Thomas vlucht weg en steekt met de hulp van Vlaamse handelaars in Dover het Kanaal over, richting Calais.

Amper tien bladzijden verder is het 1527 en is Cromwell de geliefde assistent van de net bij Hendrik VIII in ongenade gevallen kardinaal Wolsey. Maar Cromwell is een survivor, en een decennium later is hij dé vertrouweling van de koning.

Hij wordt benoemd tot Hendriks plaatsvervanger en wordt zo de absolute heerser over de anglicaanse kerk.

Maar wie hoog vliegt, riskeert laag te vallen: nog geen vijf jaar later wordt Cromwell beschuldigd van hoogverraad.

Wolf Hall leest als een hogesnelheidstrein. Bijna 700 bladzijden lang sleurt Hilary Mantel haar lezers mee van de ene spannende scène naar de andere.
Via flashbacks, herinneringen en spitante dialogen springt ze behendig heen en weer tussen Cromwells jeugd, zijn eerste stappen als diplomaat en zijn succesvolle jaren als politicus.

Met Wolf Hall heeft Mantel de Booker Prize dubbel en dik verdiend. Een aanrader dus.