Rode Oorlog

In Poetins nieuwe Rusland zijn politiek en kapitaal samengesmolten tot een nieuwe almachtige dictatuur die achter de schermen het Europese vasteland domineert. Anna is een jonge vrouwelijke kolonel die opdracht krijgt om haar Britse tegenhanger te verleiden en te bespioneren: een charismatische MI6-agent die Finn heet. In het diepste geheim ontwikkelt zich een stormachtige relatie, tot Finn wordt teruggeroepen en op eigen kracht begint aan zijn eigen project: het blootleggen van een zeer geheim plan, dat bepalend kan zijn voor de toekomst van Europa. Zijn tocht voert hem door heel Europa, terwijl hij op de hielen wordt gezeten door zowel de Russen als zijn eigen mensen.

Na jaren van koude oorlog en communisme is het thrillerlandschap nog steeds gevuld met louche Russen die de wereld willen overnemen met hun angstaanjagende regime. Als we Alex Dryden moeten geloven is er nog geen sprake van dat deze angst voor een Russische grootmacht gaat keren. In zijn boek laat hij ons weten dat de beruchte inlichtingendiensten hun weg hebben gevonden naar de hogere regionen van de politieke macht. Maar nog angstwekkender is wellicht een mysterieuze geldstroom uit het voormalige DDR, die de Russen voorziet in een nieuw grootkapitaal. En dat terwijl het westen zich laat verblinden door de Glasnost en de Perestrojka, de veranderingen onder Boris Jeltsin die democratie en vrijheid leken aan te kondigen voor het Russische volk.

Maar hoeveel anders is het huidige Rusland van het dictatoriale regime van weleer? In deze uitermate complexe theorie zou een lezer bijna vergeten dat het hier eigenlijk om een liefdesgeschiedenis gaat. De jonge Russin Anna wordt ingezet als spionne om de oudere Engelse spion Finn aan de tand te voelen. Maar hun professionaliteit verdwijnt als ze een liefde voor elkaar beginnen te voelen. In een gevaarlijk spel, die hen beide het leven kan kosten, tasten zij af hoever ze kunnen gaan om elkaar liefde te kunnen geven en ondertussen hun werkgevers voldoende te pleasen.

Rode Oorlog heeft alles in zich om een fantastische thriller te zijn: gevaarlijk hoogspel tussen de twee spionnen in de hoofdrol, aanstekelijke karakters die op leuke wijze worden beschreven en een beeld van de intrigerende politieke situatie van het huidige Rusland. En toch wil het verhaal maar niet op gang komen. De oorzaak is de uitleggerige manier waarop Alex Dryden zijn verhaal ondersteunt met feiten en geschiedenislessen, die zodoende de spanning van de verhaallijn geregeld in de weg zitten. Het voelt nu teveel als een journalistiek werk waar ook nog een thrillerplot aan is toegevoegd om de lezer te behagen.