In Bruges

Als rasechte Bruggeling kan ook ik niet nalaten eens een woordje te placeren over 'In Bruges' van regisseur Martin McDonagh. De film over Ray (Colin Farrell) en Ken (Brendan Gleeson), twee Ierse huurmoordenaars, die na een misgelopen 'hit' door hun opdrachtgever naar Brugge worden gestuurd om daar af te koelen.

Naast beide mannen speelt ook Brugge als locatie een hoofdrol in de film. De oudste van de twee (Ken), maakt van de nood een deugd en gaat de culturele rijkdom van de stad verkennen. Brugge wordt hierbij prachtig in beeld gebracht. Brugge is als bewegende postkaart. Laat de toeristen maar toestromen...

Ken's tegenpool Ray kan Brugge niet smaken. Te nerveus en overladen met schuldgevoelens over hun mislukte aanslag verveelt hij zich te pletter. Hij gaat dan ook woorden als 'fucking shithole' om Brugge te omschrijven niet uit de weg. Hij wil zo snel mogelijk weg uit "het land dat toch alleen maar aan elkaar hangt met pralines".

Het verhaal zelf vertel ik niet. Daarvoor moet je maar naar de film gaan kijken. Maar de tekst op de affiche "Shoot First. Sightsee later." ga je heel anders beleven door het heel sarcastisch einde van de film.

Vermist

Squash racket vermist. Allez Geert, is die nu echt van jou...

Uitgaan

Vaders van vijftien en zestien jarige pubers vroegen zich deze middag, hangend aan de toog van de sportclub af, of hun telgen het uitgaan meer en meer als een doel op zich beschouwen. Ik moet zeggen dat, buiten het af en toe meenemen van een film, ik bij mijn oudste, daar - tot nu toe wel te verstaan - nog niet veel van heb opgemerkt.
Het is misschien veelzeggend dat hij die zich meest zorgen maakte twee dochters heeft.

Gold!

En dan nog in atletiek.

België boven?

Allez, we hebben er één. En dan nog een zilveren! Ik wil niet de negatieve uitgangen, maar we moeten toch realist blijven. Als die - Amerikaanse, Engelse, Jamaicaanse - wijven hun stokken zouden kunnen vasthouden, was ik nog niet zo zeker dat er een medialle in zat. Dan waren we vijfde.
Ik weet het, ik ben een slechte verliezer... Maar mijn pronostiek is wel om zeep.

Snelste mens

Usain Bolt. Kan het nog sneller? Hier is het antwoord. Op de 100m in ieder geval wel. Stel je voor. In een finale nog uitbollen...

Sportief België

We hebben nog altijd geen medailles op de spelen.
Spijtig genoeg staat mijn pronostiek van 0 medailles nog altijd recht.
Als Tia en Jos Lansink met Cumano nu maar geen roet in het eten gooien.

In ieder geval, je moet het maar kunnen, geen madailles halen. Stel je eens voor dat China of de US ook zoveel ambitie zou hebben. Waar zijn ze bij het BOIC eigenlijk mee bezig? Neem nu een land als Australië. Enorm groot, maar ze zijn daar maar met een kleine 20 miljoen. Dat is ongeveer het dubbele van bij ons. We zouden dus de helf van hun medaille aantal moeten kunnen halen. Moest het nu maar een tiende zijn. Ik zou al tevreden zijn. Zij hebben er tot op de dag van vandaag al 35! En wij?

The Baltimore Bullet

Nu al de man van de spelen. Michael Phelps is de grootste olympiër aller tijden met in totaal 14 gouden medailles. Acht maal goud op deze spelen alleen al. Niemand heeft hem die voorgedaan. En waarschijnlijk duurt het nog heel lang eer dit wordt geëvenaard, laat staan verbeterd.

De kinderen zijn van huis

We zijn deze week kinderloos. Ze zijn allebei met de CM op vakantie.
Een ideale gelegenheid om een nieuw restaurantje uit te proberen.
We zijn op aanraden van een vriend naar De Bottelier geweest. Leuk restaurant, aangename sfeer, lekker eten.

Ook de wijn viel mee. We hebben een fles Amani gedronken.
Deze Zuid Afrikaan uit Stellenbosch paste wonderbaarlijk goed bij de scampi's die we hadden besteld. De Chardonnay heeft een prachtige stro-kleur met groene tinten. Ik proefde meloen en noten en op je gehemelte kreeg je een intens gevoel van zoute mineralen.

Eigenlijk wel een wijn om een paar flesjes van in huis te halen.

Wie is er nog te vertrouwen?

Wereldwijd hebben mensen het meeste vertrouwen in brandweermannen, postbodes, leraars - aha, weer een pluim op de hoed van mijn madam - en artsen. Onderaan de vertrouwenslijst staan de politici.

Deze vaststellingen komt van het onderzoeksbureau GfK, die aan 23.000 inwoners uit 22 landen naar de beroepsgroep(en) vroeg waarin ze het meeste vertrouwen stellen.

Uit hun antwoorden blijkt dat de brandweermannen torenhoog op de eerste plaats prijken, met monsterscores van 99 procent in Zweden en 97 procent in België. Daarna volgen de postbodes (82%), de leraars (81%) en de artsen (78%).

Ons land wijkt ietsje af van dat internationale patroon, met een lagere score voor de postbodes (75%, slechts 70% in Wallonië) en een hogere - yes, nog beter! - voor de leraars (88%).

Onderaan de rangschikking staan de politici. Internationaal zegt nog 17% van de mensen vertrouwen te hebben in politici en bij ons (20%) is het niet veel beter. Je moet maar naar P. De Crem luisteren en je weet precies waarom...

Mama is van streek

Op reis had mama een teek. Een klein prikje en daar zat ie dan. Een piepklein ding op de rug van haar hand. Tekenbeten zijn op zich niet erg. Maar er doen de vreemdste doemscenario's de ronde. Mama was van streek.

Het gevaar dat je via een tekenbeet de ziekte van Lyme of een andere ernstige aandoening kan oplopen, is sterk overroepen. De kans op besmetting bedraagt in ons land minder dan 5 procent. Als je binnen de 24 uur de teek verwijdert is het risico nog kleiner. In ons geval was dat minder dan 5 minuten...

Een tekenbeet kan enkel tot een dergelijke aandoening leiden als de teek besmet is met de bacterie Borrelia burgdorferi en dat is bij de meeste teken niet zo. Het risico op besmetting ontstaat pas een tijd na de tekenbeet en is het grootst van 48 tot 72 uur nadien. Je moet dus niet onmiddellijk naar de dokter lopen voor antibiotica.

Wanneer je de teek wegneemt met een pincet, is het belangrijk nadien de plaats van de beet goed in het oog te houden. Als er zich tijdens de eerste maand een pijnloze, rozig-grijze vlek vormt die elke dag 2 tot 3 cm groeit ben je besmet. Pas dan moet je naar de dokter.

Het is zo ver...

Het is zo ver. Ik heb de kaap van de 82kg overschreden.
Drastische maatregelen dringen zich op. Mijn BMI flirt met de 25...
Dit kan niet verder. Ik moet hier dringend iets aan doen.
Ik had dit jaar uitgeroepen als het 'jaar van de buik'. En dit is het echt aan het worden. Wel geen dambordje - wat eigenlijk de bedoeling was - maar een dikke laag spek!

Hier de maatregelen van fase 1:

• geen alcohol tijdens de week
• minimum 2500 kcal/week verbruiken door sport
• minder dan 2400 kcal/dag eten

En nu maar hopen dat er geen 2de fase nodig is.

's Morgens

's Morgens kreun ik: o, die wekker!
Oooh, ik lig hier nog zo lekker.
Lekker warm in mijn bed! Nee, kom,
'k draai me nog maar even om.

Vakantie

Verdomme, ik ben te laat om mijn krant te schorsen tijdens ons verlof. Je moet dit minstens 7 dagen vooraf doen. Moet ik nu mijn vakantie schorsen?

Watermeloen heeft het 'Viagra Effect'

A slice of cool, fresh watermelon has effects similar to Viagra — but don't necessarily expect it to keep the fireworks all night long...

Watermelons contain an ingredient called citrulline that can trigger production of a compound that helps relax the body's blood vessels, similar to what happens when a man takes Viagra.

Found in the flesh and rind of watermelons, citrulline reacts with the body's enzymes when consumed in large quantities and is changed into arginine, an amino acid that benefits the heart and the circulatory and immune systems.

More citrulline — about 60 percent — is found in watermelon rind than in the flesh. Citrulline is found in all colors of watermelon and is highest in the yellow-fleshed types.

There's however one downside: One would need to eat about six cups of watermelon to get enough citrulline to boost the body's arginine level.
The problem you have when you eat a lot of watermelon is you tend to run to the bathroom more. And this is definitely not what one likes during a romantic night...

Gedicht

Er was eens een bij te 's-Gravenhage
die antwoord wist op alle vragen.
Toen men hem moeilijk genoeg
"Wat was was eer was was was?" vroeg,
werd hij winnaar van de quiz
met "Eer was was was was was is".

No country for old men

Anno 1980. Een jager vindt in wat misschien ooit de prairie werd genoemd, maar nu voornamelijk oogt als een troosteloos stuk Texaanse woestijn, enkele met kogels doorzeefde auto's en nog meer lijken. Plus een lading drugs, en wat verderop een tas boordevol dollars. Duidelijk het decor van een drugsdeal die bloederig uit de hand is gelopen. De man (Josh Brolin) gaat er met het geld vandoor, maar is zich ervan bewust dat hij daardoor van jager veranderd is in prooi. De even koudbloedige als efficiënte huurmoordenaar Chirurgh (duivelse vertolking van Javier Bardem) raakt hem snel op het spoor, en hij is niet de enige.

In de marge van deze onverbiddelijke jacht, waarbij heel wat slachtoffers vallen ('op het verkeerde moment op de verkeerde plaats'), mijmert een ouder wordende sheriff (een ingetogen Tommy Lee Jones) over heden en verleden. Dit soort geweld, veroorzaakt door de drugshandel en de veranderende zeden, is niet meer aan hem besteed.

De gebroeders Ethan en Joel Coen, die allebei tekenen voor scenario én regie, hebben al vaker gegrasduind in het genre van de misdaadthriller, met films als Blood Simple, Miller's Crossing, Fargo en The Man Who Wasn't There. Hun adaptatie van de gelijknamige roman van Pulitzer Prizewinnaar Cormac McCarthy biedt hen de gelegenheid om hun uitgepuurde vakmanschap met verbluffend gemak te demonstreren. 'On top of their game' noemen de Amerikanen dat.

De Coens vertellen dit verhaal van noodlottig en zeer bloederig geweld, van morele desintegratie, van (on)schuld en boete, op een rustige en efficiënte, want erg spannende en dreigende manier. De weidse landschappen, subliem gefotografeerd door Roger Deakins, zijn de stille en kille getuigen. De ironie waarvan veel eerdere Coenfilms doordrongen waren is hier ingeruild voor sarcasme. De humor is zo zwart dat zelfs de grijnslach van het verbouwereerde publiek dreigt te verstarren. Straf, maar wel keihard.

Leve de dure olie

Je zult me misschien gek verklaren, maar de dure olie zou wel eens een zegen kunnen zijn voor het milieu en dus voor de toekomst van onze kinderen.

Weet je hoelang al een electrische wagen bestaat? In 1990 heeft General Motors al een betaalbare electrische wagen (de EV1) op de markt gezet. Het was een succesverhaal, maar werd door de olie lobby de grond in geboord.
Nu de olie zo duur is, worden nieuwe initiatieven gelanceerd die opeens betaalbaar blijken.

Daarnaast vind ik dat we afmoeten van al die vrachtwagens op de weg. Onze wegen lijken wel rijdende opslagplaatsen. De oorzaak hiervan is het feit dat het wegtransport veel te goedkoop is. In de prijs van het wegvervoer wordt geen rekening gehouden met de milieukosten en het file leed. Zonder dan nog te spreken over de vele ongevallen en het menselijk leed die het wegtransport met zich meebrengt.

Dit moet veranderen. Er moet weer meer vervoer naar het spoor en de waterwegen. En om dit voor elkaar te krijgen zijn hoge brandstofprijzen essentieel. De hoge prijs zal het wegtransport minder economisch aantrekkelijk maken waardoor het weer aangenaam wordt om naar Brussel te rijden.

En ik moet toegeven. Je kunt evengoed met de fiets naar de bakker. Maar zoals elke goeie Belg doe ik dit pas wanneer mijn portemonnee eronder lijdt.

Ieren zeggen nee tegen Europa

Een jaartje of twee zonder Europees geld zouden de Ieren misschien tot inkeer doen komen...

Boomhut (2)

Dag 1 van de werken aan de boomhut zit erop. Er is al het één en ander veranderd. De glijbaan is weg, het klimmuurtje en het hellend vlak zijn er ook niet meer. Eén van de platformpjes is verlaagd zodat er nu één groot plateau is. En van wat recup materiaal is al een begin gemaakt van de hut zelf.

We hebben ook al een ladder!

Zo zag de schommel er vroeger uit.



En nu zo.



En de ladder.

Vaarwel Jaak

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

(Dylan Thomas)

Dwars door Brugge

Vandaag was het de jaarlijkse 10 mijl run in Brugge. Bram en Maarten liepen mee. Kasper, hun squash trainer, had hen ingeschreven. Eerder als een zottigheid, want beiden waren hierop niet getaind. Toch hebben ze een vrij puike prestatie geleverd.
Goed gedaan jongens!

Boomhut

De jongste wil een boomhut. Er is wel één groot probleem. We hebben geen boom in de tuin...
Dus wordt het een verbouwing van de schommel annex klimtoren.
Wordt vervolgd. Let wel, ik ben niet zo handing met planken, zagen, boren en vijzen! In elk geval is opa al opgetrommeld.

Check these out (2)

The Nucleus project
Droplet Microscopy
Het alfabet anders bekeken

Internetten

Wordt dit onze toekomst...

Onze moeder was een schat.
Die kookte, naaide, dagelijks bad.
Nimmer was haar iets te veel.
Ieder kreeg op tijd zijn deel.
En vader kreeg voor ieder klusje,
altijd weer een dankbaar kusje.
's Avonds rustig bij de haard,
's zondags lekker appeltaart.
Helaas, 't is over met de pret:
Mammie is aan 't internet.
Nog steeds is pappie in de weer,
maar hij krijgt geen kusje meer,
zit vaak zielig bij de buis.
Mammie liefkoost nu een muis.
Nooit meer is er appeltaart,
't is hotmail, dot com, apestaart.
Zelden is er warm te eten,
haar kookkunst is ze mooi vergeten.
Internetten uur na uur,
eten komt nu uit de muur.
Een bal gehakt en een kroket,
want mammie is aan 't internet.
Laatst verloor ze duizend yen,
poker spelend met Dzjapaen.
En een man uit San Francisco
wil nu met haar naar de disco.
Ze deed zich voor als een jonge meid,
en nu raakt ze hem niet meer kwijt.
Pappie gaat alleen naar bed,
want mammie is aan 't internet!

IRPStackSize again...

This parameter has bothered me again.
I've installed a SQL server 2005 clustered environment that required some named instances. Everything went fine till I had to define the location of the data files in the selected cluster group.

I got the error 'These is not enough disk space on the destination disk for the current SQL server data files [...]'. It should have been 'There is...', but then, at Microsoft, even writing correct English is difficult.
This error is not correct since the disk I specified had 200GB free disk space and I could create files using the windows explorer.

The problem was caused by a too low value of the IRPStackSize. What is mentioned here is total rubbish.
Increasing the value from 16 to 20 (decimal values) solved the problem for all SQL instances I had to install.
The parameter is located in HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\LanmanServer
\Parameters

Achmed The Dead Terrorist

Eentje die mijnen oudsten gevonden heeft.

Au clair de la lune

Thomas Edison, de vader van de geluidsopname, is niet langer de eerste meer. Amerikaanse onderzoekers hebben een opname gevonden in Parijs die dateert uit 1860. Dit is zo'n kleine 20 jaar ouder dan de eerste opname - de woorden 'Mary had a little lamb' - die Edison maakte met zijn fonograaf op een blad zilverpapier.

De opname van 1860 is gemaakt met de phonautograph. Een uitvinding van Edouard Léon Scott de Martinville, een Parijse drukker en kunstenaar. Dit toestel kon geluid wel opnemen maar niet terug afspelen.



Het heeft dus wel wat moeite gekost om de geluidsgolven die op papier werden geëtst te kunnen afspelen. Geleerden van het Lawrence Berkeley National Laboratory uit Californië zijn met moderne optische technieken daarin geslaagd.

Het resultaat vind je hier.

Zomeruur

Komende nacht moet je je klok een uur vooruitzetten. Slecht nieuws dus, want dit betekend een uurtje minder lang slapen.
Zomertijd moet ervoor zorgen dat het langer licht blijft en we dus daardoor meer energie besparen. Je moet er dan wel voor zorgen dat je opstaat wanneer het klaar is. Anders heeft het niet veel zin hé.

Wijsheid (3)

Een verstandig hoofd heeft een gesloten mond.

Open brief aan de eerste minister

Geachte Heer Leterme,

na 282 dagen is Uw kind geboren. Het is niet om aan te zien. Het is geboren omdat het enige alternatief nieuwe verkiezingen waren. Ondanks een dracht van meer dan 9 maanden is het heel prematuur. Het zal maar leven tot de zomer.

Uw regeerakkoord is geen regeerakkoord. Er staat niets in! U gaat 'onderzoeken', een 'dialoog' aangaan en hebt veel 'voornemens'. Maar dergelijke termen passen niet in zo'n akkoord. Waar zijn de cijfers, de beslissingen?
Al je voornemens samen gaan heel wat kosten. Waar ga je die 10 miljard euro halen? Je weet toch dat je 1,8% - en niet 1% - van het BBP moet over hebben tegen 2011. Dit staat zo in de wet. Hoe ga je daar rond geraken? Of telt de wet niet voor jullie?

Meneer de minister, je laat ons in de steek. Je speelt met onze 'oude dag'. 800.000 mensen hebben je het vertrouwen gegeven, maar je laat ze in de steek. Doe er nog iets aan voor het te laat is. Bestuur ons land zoals een goede huisvader. Het is cliché, maar daarom niet minder waar.

Wat zijn eigenlijk je prioriteiten? Je spreekt altijd van goed bestuur. Maar daar heb ik de laatste negen maanden nog niet veel van gezien. Je prioriteiten zouden toch dat goed bestuur moeten zijn, de toekomst van ons land en het nastreven van een evenwichtig compromis tussen de twee taalgemeenschappen. Maar ik raak meer en meer overtuigd van het feit dat je hele ploeg meer belang hecht aan de volgende verkiezingen dan aan die prioriteiten.

En de kranten zijn ook niet echt mals. Ze zijn het allen eens: 'Niemand gelooft erin'; 'Puin ruimen'; 'Ceci n'est pas un regeerprogamma'; 'Schijnvertoning'; 'No future?' Er moet dan toch iets van aan zijn. Het zijn daar toch niet allemaal ezels.

In juli komt je volgende kans. De vierde al. Meneer de minister, het moet dan echt beter!

Wondergoed

Dit moet ik hebben! Gezien ik 2008 heb uitgeroepen tot 'het jaar van de buik'.
Het Japans bedrijf Wacoal heeft een onderbroek op de markt gebracht die ons moet helpen in onze strijd tegen een buikje. Het ondergoed zit zo strak rond het lichaam, dat we blijkbaar verplicht worden met een rechtere houding te lopen. De inspanningen die daarvoor nodig zijn, houden de buikspieren in beweging en zorgen er zelfs voor dat je kilo's verliest.
Het moet werken! Wacoal verkocht al 7 miljoen exemplaren van de vrouwelijke versie...

Memory stick

Heel lang geleden heb ik van een 'Oosterse connectie' een memory stick gekregen. Toen was 250 megabyte geheugen capaciteit ongezien in ons Belgenlandje. Maar swat. Gezien mijn vrouw vindt dat ze die stick beter kan gebruiken dan ikzelf, heeft ze het ding haar maar eigen gemaakt.
Tot daar geen probleem, ware het niet dat ze het kleinnood een drietal weken geleden is kwijtgespeeld. Totaal zoek. Nochthans legt ze altijd alles (lees: nooit iets) op dezelfde plaats. En daar ik van nature een 'opkuis afwijking' heb, was de schuldige al snel gevonden...
Tot gister dan. Want zie. Wat zat daar in de rubberen afdichtring van de wasmachine? Inderdaad mij haar stick.
En wat blijkt, na een uurtje drogen op de radiator. Alles staat er nog op. Geen enkele bit is verdwenen. Allez voor het ogenblik toch. Maar de oxidatie komt nog en die is onverbiddelijk. Ik heb haar toch maar aangeraden een nieuwe te kopen. Ze zijn nu trouwens toch in de aanbieding bij de Lidll.

Backstage bij Ann Demeulemeester

Vorig weekend stond in DM magazine een mooie foto reportage over Ann Demeulemeester.

Sport is gezond

Deze morgen ging ik zonder den oudsten naar het squash centrum. Je weet wel. Het zijn examens.
De papa's slaan een balletje, terwijl de gasten normaal met het serieuse werk bezig zijn. Maar het is anders verlopen. Toen ik aankwam was het grote paniek. Gerrit zat onder het bloed. Een raket in z'n oog. Het zag er vrij ernstig uit. Overal bloed.
Ik ben met hem naar de spoed gereden. Vlug bediend. Chapeau voor de spoed van St.-Jan. We waren nog voor den aperitief terug...
Al bij al viel het nog wel mee. Vier draadjes in z'n ooglid en een gezwollen blauw oog... Morgen een dag je vrij. De gelukzak!

Belgen (Bruggelingen?) op de Zuidpool

De eerste fase van het nieuwe Belgische poolstation Princess Elisabeth is na 4 maanden klaar. Het station bevindt zich in Utsteinen op Antarctica. Later dit jaar gaat het team onder leiding van Johan Berte en Alain Hubert terug om er met de tweede (tevens laatste) bouwfase te beginnen. Deze tweede fase bestaat uit de installatie van de functionele systemen. Die systemen zijn zo ontworpen dat het hele poolstation CO2 neutraal wordt. Ze worden nu nog vollop gestest en afgewerkt.

Check these out (1)

Vreemde klok, maar het doet je toch wel nadenken...
Map of the known universe
The Wikisky...

Samber

Samber is een literaire stripreeks van Bernard Hislaire, die de serie tekent als "Yslaire". Het verhaal speelt zich af in de 19e eeuw. Een typisch kenmerk aan de strips is dat de hoofdkeuren rood en zwart zijn, wat een verwijzing is naar de roman "Le rouge et le noir" van Stendhal. Julie, één van de hoofdpersonages, heeft ook rode ogen.

Na de reeks "Frommeltje en Viola" start Bernard Hislaire samen met Balac aan Samber. De stijl is totaal verschillend in vergelijking met zijn vorig werk en hij signeert dan ook niet meer met Hislaire maar met Yslaire. Voor de omgeving inspireren ze zich op het familieverblijf van zijn toenmalige partner in de streek van Digne. In januari 1985 wordt het eerste album "Minder is meer" uitgegeven. Het is meteen een groot success en wordt overladen met prijzen. De samenwerking tussen Yslaire en Balac eindigt jammer genoeg nog vóór het tweede album verschijnt.

Het tweede album verschijnt daardoor pas in november 1990 onder de titel "Ik weet dat je terug zult komen". Het derde album "Revolutie, revolutie..." komt 3 jaar later uit. Het derde album wordt later hernoemd tot "Vrijheid, vrijheid...". In november 1996 verschijnt het vierde album "Moeten wij dan samen sterven..."
Mij lijkt het verhaal dan vertelt, maar toch wordt er nog een vervolg uitgegeven. Een commercieële melkkoe? In september 2003 breidt Yslaire nog een vervolg: "Vervloekt zij de vrucht van uw schoot...".
In mei 2007 verschijnt dan een prequel onder de hoofdtitel "De oorlog van de Sambers". Enkel deel 1 "Hugo & Iris" is nu al beschikbaar. Verhaal is van Yslaire. Illustraties en kleur worden verzorgd door Bastide en Mézil.
Nu pas wordt het duidelijk wat de auteur van plan is met de reeks. Yslaire wil er één grote familie kroniek van maken.

Tweede generatie (1847-1848) Bernard & Julie

• Eerste hoofdstuk Minder is meer
• Tweede hoofdstuk Ik weet dat je terug zult komen
• Derde hoofdstuk Revolutie, revolutie...
• Vierde hoofdstuk Moeten wij dan samen sterven...

Derde generatie (1856-1862) Bernard Marie & Judit

• Eerste hoofdstuk Vervloekt zij de vrucht van uw schoot...
• Tweede hoofdstuk De zee gezien vanuit het Vagevuur
• Derde hoofdstuk Onze ogen, onze haren, onze trots...
• Vierde hoofdstuk Wat mijn ogen niet zien

Laatste generatie (1862-1871) Nelson & Judith

• Eerste hoofdstuk Ter hoogte van de aanlegplaats
• Tweede hoofdstuk De kersen van Juffrouw Dyeu
• Derde hoofdstuk Alle razernij van de hoop
• Vierde hoofdstuk De laatste van de Sambers

De oorlog van de Sambers (tekst Yslaire)

• Boek I (1830 - 1847) Hugo & Iris

• Eerste hoofdstuk De bruiloft van Hugo
• Tweede hoofdstuk De passie volgens Iris
• Derde hoofdstuk De maan die kijkt

• Boek II (1760) Werner & Charlotte

• Eerste hoofdstuk De eeuwigheid van Saintange
• Tweede hoofdstuk De rode mis
• Derde hoofdstuk Uw kind, gravin...

• Boek III (-40.000 voor Christus ) Aam & Yev

• Eerste hoofdstuk De schepping
• Tweede hoofdstuk In het begin
• Derde hoofdstuk Ecce homo oculis

Minder is meer...

Op de begrafenis van hun vader laat Bernard Samber zijn zus Sarah achter op het kerkhof. Hij dwaalt rond en gaat schuilen voor het onweer onder een brug. Daar ontmoet hij Julie, de stropersdochter met de rode ogen. Vóór Bernard terug naar zijn zus gaat, spreken ze af om middernacht.
Tijdens hun afspraak vraagt Julie Bernard haar zijn dood te schenken. Omdat de levenslijn van zijn hand langer is dan de hare, snijdt Julie zijn levenslijn door met haar haarspeld.
Leuk detail: de bloedlijn in zijn hand zie je voortdurend terug op de kaften van alle albums uitgegeven vóór 2003.
Wanneer Julie Bernard komt opzoeken loopt alles uit de hand. Sarah, bezeten door de boeken van haar vader, meent Julie te moeten doden. "Want de afstammelingen van de stam, gebrandmerkt met vurige ogen, zullen wraak bekomen, te vuur en te zwaard, met tanden of klauwen, tot in het nakomelingschap van hun beulen."

Wanneer dit niet lukt en Sarah’s moeder die handschriften wil vernietigen, doodt Sarah, razend van woede, haar moeder. Julie wordt echter beschuldigd van de moord en vlucht naar Parijs.



De Auteur

Yslaire (Bernard Hislaire, Brussel, 11 januari 1957) is een Belgische scenarist en tekenaar.
Hislaire volgt een opleiding in Sint-Lucas in Brussel. In 1975, hij is dan 18, gaat hij voor het weekblad Robbedoes werken. Niet veel later tekent hij een kort verhaal onder de titel De derde dief. Vanaf dan kan hij rekenen op befaamde scenaristen zoals Raoul Cauvin en Jean-Marie Brouyère, met wie hij meerdere reeksen zal opstarten zoals Zakkenloper en Blasius. In 1978 lanceert hij zijn eerste serie Frommeltje en Viola die in het weekblad Robbedoes verschijnt. Deze serie loopt tot 1985.

In 1986 resulteert zijn ontmoeting met de scenarist Balac, pseudoniem van Yann, in de start van de reeks Samber. Bernard Hislaire tekent voortaan onder de naam Yslaire. Deze reeks vertelt het verhaal van de onmogelijke liefde tussen Bernard Samber, een jonge « bourgeois », en de proletarische Julie gedurende de Franse revolutie van 1848. De volledige serie wordt uitgegeven door Glénat en kent zowel commercieel succes als bijval bij de critici. De reeks wordt jammer genoeg onder een nieuwe omslag in 2003 opnieuw uitgegeven.

In 1997 start Yslaire met een website. Dit geeft ook aanleiding tot twee boeken, "Introduction au XXe ciel", gevolgd in 1998 door "Mémoire du XXe ciel: 98". Deze nieuwe reeks wordt hernomen in 2000 door de uitgeverij 'Les Humanoïdes Associés' en de twee albums worden heruitgegeven in één enkel album met de titel "XXe ciel.com: Mémoires 98".
Het jaar daarna verschijnt "Mémoires 99" en in 2004 tekent Yslaire voor deze reeks twee mogelijke eindes: "Mémoires <19>00" en "Mémoires <20>00". In 2003 start hij een nieuwe reeks Drie maagden. In 2006 start hij met de reeks "De Hemel boven Brussel".

Vlieg er eens uit

Onze oudste heeft een kite gekocht om aan zee te gaan vliegeren. Dit is tegenwoordig erg 'in' bij 15 jarigen. Zo'n vliegers zijn niet van die onbenullige draakjes van in onze tijd, maar 3 à 4 vierkante meter grote zeilen die bij 5 beaufort al je krachten vergen om in bedwang te houden. Vraag het maar aan onze zus. Die ging laatst bij een stevige bries plat op de buik...

Maar dat is nog klein bier in vergelijking met de computer gestuurde kites die worden gebruikt bij containerschepen. Het zijn niet allemaal wereldzeeën bevuilers. De MS Beluga Skysails is uitgerust met zo'n computer gestuurde kite.

De Beluga is een 10.000 ton vrachtschip van 312 meter lang en wordt gedeeltelijk voortbewogen door een vlieger van 160 vierkante meter. Deze vlieger moet een brandstofbesparing opleveren van 10 à 15 procent.

Naast het kostenbesparende effect van Sky Sails is er de reductie van uitstoot van schadelijke gassen. Zowel de uitstoot van CO2 als van zwaveldioxide zou sterk verminderen.

Navolging zal dit experiment zeker hebben. Vooral met een prijs van boven de 100 dollar per vat ruwe olie. Daarnaast is Sky Sails van plan vliegers van 600 vierkante meter te introduceren, wat een besparing van 35 procent mogelijk zou maken.

De leukste grap van de wereld

Een jaar lang heeft de Britse psycholoog Richard Wiseman gezocht naar de leukste grap ter wereld. Je kan die en nog enkele andere hier vinden.

Two hunters are out in the woods when one of them collapses. He doesn't seem to be breathing and his eyes are glazed. The other guy whips out his phone and calls the emergency services. He gasps, "My friend is dead! What can I do?". The operator says "Calm down. I can help. First, let's make sure he's dead." There is a silence, then a shot is heard. Back on the phone, the guy says "OK, now what?"

Hij deed het onderzoek in samenwerking met de respectabele British Association for the Advancement of Science. In zijn boek Quirkology zegt Wiseman overigens dat het misschien niet zozeer de leukste grap ter wereld is als wel de meest algemeen aanvaardbare grap.

Vieze moppen kwamen niet in aanmerking, elke inzending op de website werd gekeurd en daarna in een databank gestopt. Bezoekers van de site kregen vijf willekeurige grappen voorgeschoteld ter beoordeling en op die manier werd de beste uitgekozen.

In de Quirkology-site, de andere site van Wiseman, laat hij de Colour-Changing Card Trick zien.

Tip: Laat je niet misleiden door de kaarten.

Liefde voor een leerkracht

Mijn leerkracht Nederlands gaf mij altijd negens
Mijn leerkracht Duits altijd neunen
Mijn leerkracht Frans altijd neufs
En van mijn leerkracht Engels kreeg ik eights

Mijn thuis is waar mijn Stella staat

In 1926 lanceert Artois een goudblonde lager als kerstbier, zo helder dat het de naam 'Stella' - latijn voor 'ster' - meerkijgt. Het bier wordt zo enthousiast onthaald dat het doorlopend verkrijgbaar wordt.

Pilsener is eigenlijk een typisch Tsjechisch streekbier. Een huwelijk tussen gerst uit Moravië, hop uit de Boheemse heuvels en mineraalarm grondwater dat de subtiele aroma's volledig tot hun recht laten komen.
Dit blonde bier uit het Tsjechische Pilsen trekt met de Centraal-Europese migranten de grote plas over en verspreidt zich ook langs water- en spoorwegen over het Europese continent.

Tot aan de tweede wereldoorlog blijft het bier vrij zeldzaam in ons land. Pils brouwen vergt immers een gigantische investering in dure koelinstallaties. Pils moet namelijk op lage temperaturen gisten.

Kort na de grote oorlog investeren bijna alle overgebleven brouwerijen in pilsbier. Maar daarvan zijn er nog maar weinig over.
Artois - opgericht als 'Den Hoorn' in 1366 - is één van de meest gedreven pilsbrouwers. In 1986 neemt het zijn grote concurrent Wielemans uit Vorst over. Een jaar later fuseert het met Piedboeuf tot Interbrew. Uiteindelijk fuseert het bedrijf in 2004 met het Braziliaanse Ambev tot Inbev.

Sinds de jaren zeventig wordt Stella in grote delen van Vlaanderen de standaard pils en houdt hieraan de foute associatie met hoofdpijn over. Die hoofdpijn kwam echter niet door het bier op zich, maar aan de hoeveelheid. Wie met een kater rondliep had gewoon teveel gedronken...
Internationaal positioneert Stella zich als 'premium', een luxepils waaraan men iets meer kan verdienen. Iets wat niet overal lukt. Denk maar en Engeland waar Stella geassocieerd wordt met het tomeloos achteroverslaan van pinten, met alle gevolgen van dien.

Stella is een ideale dorstlesser. Geurt naar mout en hop en smaakt naar pure granen. Jammer dat de hopbitter gedurende de jaren dat ik de pils ken minder en minder uitgeproken wordt en steeds zoeter smaakt. Gaan we naar een uni-sex pils waar Stella Artois, Jupiler of Cristal Alken allemaal gezelfde smaken?

Alien conversation

“They’re made out of meat.”
“Meat?”
“Meat. They’re made out of meat.”
“Meat?”
“There’s no doubt about it. We picked up several from different parts of the planet, took them aboard our recon vessels, and probed them all the way through. They’re completely meat.”
“That’s impossible. What about the radio signals? The messages to the stars?”
“They use the radio waves to talk, but the signals don’t come from them. The signals come from machines.”
“So who made the machines? That’s who we want to contact.”
“They made the machines. That’s what I’m trying to tell you. Meat made the machines.”
“That’s ridiculous. How can meat make a machine? You’re asking me to believe in sentient meat.”
“I’m not asking you, I’m telling you. These creatures are the only sentient race in that sector and they’re made out of meat.”
“Maybe they’re like the orfolei. You know, a carbon-based intelligence that goes through a meat stage.”
“Nope. They’re born meat and they die meat. We studied them for several of their life spans, which didn’t take long. Do you have any idea what’s the life span of meat?”
“Spare me. Okay, maybe they’re only part meat. You know, like the weddilei. A meat head with an electron plasma brain inside.”
“Nope. We thought of that, since they do have meat heads, like the weddilei. But I told you, we probed them. They’re meat all the way through.”
“No brain?”
“Oh, there’s a brain all right. It’s just that the brain is made out of meat! That’s what I’ve been trying to tell you.”
“So … what does the thinking?”
“You’re not understanding, are you? You’re refusing to deal with what I’m telling you. The brain does the thinking. The meat.”
“Thinking meat! You’re asking me to believe in thinking meat!”
“Yes, thinking meat! Conscious meat! Loving meat. Dreaming meat. The meat is the whole deal! Are you beginning to get the picture or do I have to start all over?”
“Omigod. You’re serious then. They’re made out of meat.”
“Thank you. Finally. Yes. They are indeed made out of meat. And they’ve been trying to get in touch with us for almost a hundred of their years.”
“Omigod. So what does this meat have in mind?”
“First it wants to talk to us. Then I imagine it wants to explore the Universe, contact other sentiences, swap ideas and information. The usual.”
“We’re supposed to talk to meat.”
“That’s the idea. That’s the message they’re sending out by radio. ‘Hello. Anyone out there. Anybody home.’ That sort of thing.”
“They actually do talk, then. They use words, ideas, concepts?”
“Oh, yes. Except they do it with meat.”
“I thought you just told me they used radio.”
“They do, but what do you think is on the radio? Meat sounds. You know how when you slap or flap meat, it makes a noise? They talk by flapping their meat at each other. They can even sing by squirting air through their meat.”
“Omigod. Singing meat. This is altogether too much. So what do you advise?”
“Officially or unofficially?”
“Both.”
“Officially, we are required to contact, welcome and log in any and all sentient races or multibeings in this quadrant of the Universe, without prejudice, fear or favor. Unofficially, I advise that we erase the records and forget the whole thing.”
“I was hoping you would say that.”
“It seems harsh, but there is a limit. Do we really want to make contact with meat?”
“I agree one hundred percent. What’s there to say? ‘Hello, meat. How’s it going?’ But will this work? How many planets are we dealing with here?”
“Just one. They can travel to other planets in special meat containers, but they can’t live on them. And being meat, they can only travel through C space. Which limits them to the speed of light and makes the possibility of their ever making contact pretty slim. Infinitesimal, in fact.”
“So we just pretend there’s no one home in the Universe.”
“That’s it.”
“Cruel. But you said it yourself, who wants to meet meat? And the ones who have been aboard our vessels, the ones you probed? You’re sure they won’t remember?”
“They’ll be considered crackpots if they do. We went into their heads and smoothed out their meat so that we’re just a dream to them.”
“A dream to meat! How strangely appropriate, that we should be meat’s dream.”
“And we marked the entire sector unoccupied.”
“Good. Agreed, officially and unofficially. Case closed. Any others? Anyone interesting on that side of the galaxy?”
“Yes, a rather shy but sweet hydrogen core cluster intelligence in a class nine star in G445 zone. Was in contact two galactic rotations ago, wants to be friendly again.”
“They always come around.”
“And why not? Imagine how unbearably, how unutterably cold the Universe would be if one were all alone …”

Short story "They're Made Out of Meat" by Terry Bisson

Druuna

Druuna is een erg populaire erotische science fiction strip van de hand van Paolo Eleuteri Serpieri. Duurna is het hoofdpersonage in de nu al acht volumes:

• Morbus Gravis (1985)
• Morbus Gravis - Druuna (1987)
• Creatura (1990)
• Carnivora (1992)
• Mandragora (1995)
• Aphrodisia (1997)
• De vergeten planeet (2000)
• Kloon (2003)

Druuna leeft in een ijskoude wereld, met angstaanjagende, morbide gangen en spelonken, waar ze wordt verleid en overmeesterd. Ze maakt gebruik van haar lichaam en hanteert het als een wapen. Ze accepteert de fysieke vernedering en het sexuele geweld. Verkrachting en pijn schrikken haar niet af. Ze controleert echter de driften van haar belagers, zodat ze altijd als overwinnaar eindigt. Haar lichaam is een onderpand in haar gevecht naar zelfbehoud.

Druuna zelf is een mooi meisje met een Mediterrane look. Ze heeft lang zwart haar, een gebruinde huid, een stevig, goed gebouwd lichaam en naar mate het verhaal vordert een steeds voluptueuzere boezem.

De serie kenmerkt zich door erg realistische beelden over sex en geweld. Vooral in Mandragora zijn de beelden zo expliciet dat je gerust mag spreken van porno. Vooral het stuk waar drie met een touw aan de nek gebonden mannelijke prachtexemplaren, voor een nakomeling bij Duurna moeten zorgen, is - naar mijn mening - erover.

Het is dus een reeks die je moet lezen wanneer de vrouw van huis is en de kinderen in bed liggen...

Wijsheid (2)

Wijs is hij die de wijsheden van anderen verzamelt.

Dinner for one

Zowat elk jaar wordt rond nieuwjaar 'Dinner for one' op TV getoond. Het stuk is uitgegroeid tot een echte cult classic. Dit jaar kon ik echt niet langer meer wachten.

Boekenlijst 2008

Omdat iedereen op het einde van het jaar graag van lijstjes houdt, hier mijn boekenlijstje voor 2008.

• R.N.Morris - De Fluwelen Bijl
• Andrew Wilson - De Biograaf
• Michael Collins - De Geheime Levens van E. Robert Pendleton
• Jed Rubenfeld - Moordduiding
• Jim Thompson - Pop.1280
• Elmore Leonard - La Brava
• J.K. Rowling - Harry Potter en de Relieken van de Dood
  

Wijsheid

Een wijs mens verandert weleens van gedachten; een dwaas nooit.

I am Legend

Gister was er een verjaardagfeestje voor mijn jongste. Ons huis werd voor een nachtje onveilig gemaakt door een drietal giechelende 11 jarige meisjes. De jongens moesten - voor hun eigen veiligheid - dringend het huis uit. We zijn naar de bioscoop geweest. Ik had graag 'American Gangster' gezien, maar die speelde enkel om kwart na tien. Het werd dus 'I am legend'.

'I am legend' is gebaseerd op de roman van Richard Matheson (1954), die al diende voor de verfilming van The Last Man on Earth (1964) met Vincent Price en The Omega Man (1971) met Charlton Heston. Het scenario van die laatste film lag aan de basis van dit werk met Will Smith.

De vampieren uit het boek en The Last Man on Earth zijn in deze film vervangen door zombies. Een vaccin tegen kanker, die onstabiel werd, doodt mensen of verandert hen in zombies. Enkel Robert Neville (Will Smith) is ervan gespaard gebleven. Hij leeft alleen met zijn hond Sam in een verlaten en overwoekerd New York. Zijn enige doel: een zoektocht naar het vaccin om de zombies te genezen.

De film is heel voorspelbaar. De computergegenereerde zombies en herten zijn van slechte kwaliteit en halen de geloofwaardigheid van het hele verhaal langzaam onderuit. Met uitzonding van één spannend moment - wanneer tijdens de jacht op een hert, de hond Sam, in een donker gebouw vlucht - is de film zelfs saai te noemen.

En dan die christelijke boodschap op het einde. Het creëren van een betere wereld met een Bob Marley als stichtend voorbeeld. Komaan zeg, was dit nu echt nodig? Deze marketingtruc heeft bij mij in ieder geval niet gewerkt. Ik was toch beter naar 'Amercian Gangster' geweest...

Nokia 6300

Ik was toe aan een nieuw mobieltje. Mijn Siemens S55 was tot op de draad versleten. Het display was nog maar met moeite leesbaar. De zilverkleurige bovenlaag van de naviatie toetsen was afgesleten. Je moest twee tot drie maal duwen op een toest vooraleer je reactie kreeg. Het was dus geen overbodige luxe.

De vraag was alleen: wat wordt het? Op basis van welke criteria beslis je: prijs, design, merk, functionaliteit, andere...?

Ik ben nogal van het standpunt: keep it simple. Die dingen dienen toch hoofdzakelijk om te bellen. Of niet soms?

Het is de Nokia 6300 geworden. Hopelijk zal ik er zo tevreden van zijn als mijn vorig mobieltje.

Er is er één jarig

Er is er één jarig, hoera, hoera,
Dat kun je wel zien: dat is zij.
Dat vinden wij allen zo prettig ja, ja,
En daarom zingen wij blij.

Magna Carta

Eén van de hoekstenen van onze huidige democratie, een exemplaar van de Magna Carta, is vandaag in New York door het veilingshuis Sotheby's voor 14,8 miljoen euro verkocht. Dit exemplaar dateert uit 1297 en draagt het zegel van koning Edward I.

Van die Magna Carta bestaan er nog 17 originelen. Ze zijn allen - met uitzondering van het vandaag verkochte exemplaar - in het bezit van musea, kerken of bibliotheken.

De Magna Carta was een overeenkomst waarin de macht van de Britse vorst Jan zonder Land op 15 juni 1215 door zijn baronnen werd ingeperkt. Pas in 1225, na een aantal aanpassingen, werd de definitieve tekst opgesteld.

Talrijke latere documenten, zoals de Amerikaanse onafhankelijkheidsverklaring, zijn gebaseerd op de tekst van die Magna Carta.

De knol van Google

Google, het bedrijf die vooral gekend is voor zijn populaire internet zoekmachine, werkt aan een encyclopedie. Google wil zijn naslagwerk 'knol' noemen. Een afkorting van 'unit of knowledge'.

Net zoals bij Wikipedia zullen de artikels ook door jou en mij kunnen worden gepubliceerd. Google denkt de concurentie met Wikipedia aan te kunnen door te betalen voor de artikels. Door het toevoegen van reclame boodschappen, wil Google een deel van die opbrengsten doorsluisen naar de auteur van het artikel.

Het grote verschil dus met Wikipedia wordt het bekend maken van de auteur van het artikel, de mogelijkheid commentaar toe te voegen en een waardecijfer toe te kennen. Hierdoor hoopt Google de kwaliteit van de bijdragen voldoende hoog te krijgen. Ze zijn namelijk niet van plan als 'editor' op te treden.

Wat ik hiervan denk? De foto zegt volgens mij voldoende...

Beelden van de Jerboa

Voor het eerst zijn er beelden van de grootoorspringmuis gemaakt.

De zandkleurige jerboa is een piepklein nachtdiertje dat zich vooral laat opmerken door zijn enorme grote oren en zijn lange achterpoten. Jerboa komt van het Arabisch woord 'yerbo' wat 'grote dijen' betekent.

Het diertje heeft zowat de grootste lichaamsverhouding oor-lichaam van alle zoogdieren en zijn achterpoten zijn vier maal langer dan zijn voorpoten.

Zijn grote oren komen hem goed van pas om zijn vijanden te detecteren en af te schrikken, terwijl hij met zijn achterpoten ver kan springen en heel snel van richting veranderen.

De diertjes zijn heel moeilijk te bestuderen doordat ze leven in de woestijnen van Mongolië en China en enkel als het donker wordt naar buiten komen.

Zwarte gaten, waar zijn ze?

De theorie zegt dat kort na de 'Big Bang' in de toen gevormde melkwegstelsels enorme zwarte gaten ontstonden. Maar tot nu toe hebben we daar nog niet veel bewijs van gezien. Een zwart gat kan je niet zien - té zwart -, maar als gassen in het sterke gravitatie veld van een zwart gat belanden, warmen ze heel sterk op en gaan gloeien.

De reden dat we van deze theorie nog niets in de praktijk hadden gezien was 'stof'. Die zwarte gaten gloeien al van voor jij en ik aan het bloggen zijn. We konden ze niet zien door het stof.

Maar door de infra rood gevoelige 'Spitzer Space Telescope' hebben wetenschappers het bewijs van het bestaan van zwarte gaten kunnen leveren. Samen met het Chandra X-Ray Observatory hebben ze X-rays gedetecteerd die het bestaan van die super hete gassen leveren.

Op zoek naar melkkoeien

'Milleke melleke mol, karwitsel karditsel kardol'. De melkbrigade heeft zijn vruchten afgeworpen! Vroeger hadden we er nog massa's plassen van over, maar heden ten dage zijn we allemaal op zoek naar melkkoeien om meer van dat witte spul te produceren. De Chinezen drinken er teveel van. Ze moeten met z'n allen maar één glaasje drinken om de volledige Europese melkproductie naar binnen te werken.

Maar we mogen het niet allemaal op de gele medemens steken. Bij onze tegenvoeters is het te warm, waardoor hun koeien niet genoeg melk meer leveren. Onze buren zijn overgeschakeld van melkkoeien naar akkerbouw en biogewassen. De blauwtongziekte haalt in het algemeen de productie naar beneden. De Polen drinken hun eigen melk op en voeren dus niets meer uit. En in Brazilië en Argentinië blijft de verhoopte melkexplosie uit.

Dus is de Belgische boer op zoek naar 12.000 melkkoeien. Maar waar ze die vandaan zullen halen is mij nog een raadsel.

In ieder geval wordt het feest voor de fokstieren. Misschien is dit wel dé beleggingstip voor 2008. Investeer in fokstieren. Hun sperma wordt goud waard.