The final count down ... End of day 3

Today went fine. I'm ahead of schedule. Backend ERP is up and running. Data warehouse databases are restored. Just Reporting is behind schedule. The migration of the old reporting environment to the new server is extremely slow. This will take more than 30 hours. So in the end, this reporting thing could be the weak link in the whole migration.

The final count down ... End of day 2

Murphy did visit us last night. It must have been not long after I wrote that everything was fine.
During the restore of a large database file I got an IRPStackSize message.
This error was caused by simultaneous copying large transaction log files to the same server where I restored the database file.
So the server had to be rebooted after increasing the IRPStackSize in the registry and the restore had to be redone. I lost about 6 precious hours.
By now everything is back on track. Hope Murphy stays home in the next couple of days.

'Hoe' is belangrijker dan 'wat'.

Weet je, we zijn tegenwoordig allemaal publieke figuren. Die stelling is heel eenvoudig aan te tonen. Tegenwoordig heeft iedereen wel een blog, dus is iedereen een uitgever. Iedereen heeft ook wel een mobieltje met een camera, dus is iedereen een paparazzo. Iedereen kan een filmpje uploaden naar YouTube, dus is iedereen een filmmaker. Met andere woorden, als iedereen een paparazzo, uitgever en filmmaker is, wordt de rest van de wereld - dus weer iedereen - publieke figuren.
Het wordt dus heel belangrijk hoe je je in deze publieke wereld gaat gedragen. Inhoud is niet van tel. De verpakking speelt een hoofdrol. Doordat zoveel mensen op hun eigen manier kunnen doorvertellen hoe je je leven leidt en je zaken regelt, moet je steeds meer en meer aandacht besteden aan dat 'hoe'. Je moet voordurend denken aan dat hoe, je PR verzorgen, en minder aandacht besteden aan de inhoud.
Naar mijn eigen ICT wereld kan je dit ook vertalen. Het is niet belangrijk dat je tientallen problemen oplost, maar dat je - voor ieder probleem die je oplost - voldoende aandacht besteed aan het wereldkundig maken van die oplossing, zonder de vermelding van de auteur te vergeten natuurlijk.

The final count down ... End of day 1

Day 1 went fine. Murphy has not arrived yet. The database restores for the Data Warehouse environment are finished. I'm ahead of schedule and have started the ERP restores already. They will take most of the night to restore to disk. By tomorrow morning I will have the SQL backup files available on disk and start the restore of the database in SQL SERVER.
In the mean time I'm uploading all transaction log backups of the current production environment over the WAN to Brussels. There's an upload of about 1 to 2 GB each hour.
Everything else is ready. The last application version has been copied, all database users have been created and the preparations for blocking the end user community on Friday night are finished.

The final count down has started

I've started with the final migration of our current ERP environment to the new servers in Brussels. It's a migration that started tonight and - if all goes - well will finish by Sunday night 8pm.
The preparation is rather complex - I spare you all the details - because I can only block users from using the systems on Friday night. And since it was decided to move to Brussels on the weekend where the half year results are generated - perfect timing -, a number of jobs have to be finished before a final database backup can be taken.
The first milestone is on Friday at 5pm. By then all major databases should be restored with the no recovery option, so that during the weekend I can restore extra transaction log backups or differential backups.
Keep you informed on the progress.

De sportieve 'ladies' van ons gezin.

Dit weekend is een topper geworden voor de vrouwen in ons gezin. Christel heeft de 10km gelopen in de Nacht van West-Vlaanderen en zus heeft vandaag 8km gelopen.
Een puike prestatie voor beide meiden!

Mijn 'all time' film top 10

1. The Godfather
2. Pulp Fiction
3. The Good, the Bad and the Ugly
4. Schindler's List
5. One flew over the Cuckoo's Nest
6. Casablanca
7. The Usual Suspect
8. Star Wars - The Empire Strikes Back
9. Rear Window
10. Goodfellas

Weg met de plastiek zakjes

Ik weet niet of jullie het al gemerkt hebben, ook de supermarkten zijn op de milieuhype gesprongen.
Vanaf nu dus geen zakjes meer om je inkopen in op te bergen.
Ik heb daar nogal wat problemen mee. Hoeveel mannen denken, als ze inkopen doen, om een draagtas mee te nemen?
Ik in ieder geval niet. Met als gevolg dat alle inkopen terug in het winkelkarretje verdwijnen, om nadien losweg in de koffer van de wagen te belanden.
Met alle gevolgen van dien. Bij iedere bocht die je neemt een gerinkel en gekletter van je welste.
Let wel. Ik ben helemaal niet tegen een meer milieu bewuste aanpak van de supermarkten, maar dan moeten ze wel consequent zijn.
Waarom belanden nog altijd alle appelen en peren, sneetjes rundvlees of vismootjes op honderdduizenden piepschuimtapijtjes, nog eens overtrokken met een plastiek boerka, in de rekken van diezelfde grootwarenhuizen, die heel modieus de plastieken draagtasjes afschaffen?
Ze laten op die manier wel een ecologische voetafdruk van een Yeti achter met een dergelijke hypocriete verpakkingsdecadentie.
Ik ben geen groene jongen. Maar als er niets aan die verpakkingswoede wordt gedaan, mogen die draagtassen ook terug. Je hoeft dan ten minste geen plastiek zakjes te kopen voor de afvalemmer in de keuken...

Pulp Fiction

Kanaal II is begonnen met de maand van Quentin Tarantino. Iedere vrijdag wordt een Tarantino film getoond. Pulp Fiction is daarvan één van mijn favorieten. Het is een misdaadfilm van 1994 met o.a. John Travolta, Samuel L. Jackson, Bruce Willis, Harvey Keitel en Uma Thurman in de hoofdrollen.
De film vertelt vier verhalen, die in een niet-chronologische volgorde getoond worden. De vier verhalen zijn onderling verweven, waarbij Vincent Vega (John Travolta) de enige is die in de vier verhalen een rol speelt.
De vier verhalen zou je als volgt kunnen omschrijven: Vincent & Jules, The diner, Marsellus Wallace's Wife and The Gold Watch.

Mijn twee favoriete fragmenten uit Pulp Fiction.

Royal with cheese


Quote:
Vincent: You know what they put on French fries in Holland instead of ketchup?
Jules: What?
Vincent: Mayonnaise.
Jules: Goddamn.
Vincent: I've seen 'em do it, man. They fucking drown 'em in that shit.


Ezekiel 25:17


Quote:
The path of the righteous man is beset on all sides
by the iniquities of the selfish
and the tyranny of evil men.

Blessed is he who, in the name of charity and good will,
shepherds the weak through the valley of the darkness,
for he is truly his brother's keeper
and the finder of lost children.

And I will strike down upon thee with great vengeance
and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers

And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee.

Verkiezingen 2007

De verkiezingen zijn één dag achter de rug, en nu al wordt duidelijk dat de formatie van een regering niet gemakkelijk zal verlopen.
De overwinning van het kartel CD&V/NV-A zou wel eens een Pirus overwinning kunnen worden. De Vlaamse eis om meer onafhankelijkheid, is voor alle Waalse partijen – de een al wat meer dan de andere – niet aan de orde. Sterker nog, de enige partij, de MR van Didier Reynders, waarmee je over dit onderwerp had kunnen praten, heeft vanavond duidelijk laten verstaan dat het overhevelen van bevoegdheden naar de deelstaten, waar de socialisten aan de macht zijn, niet tot de mogelijkheden behoort, en het MR programma enkel maar zou schaden.
Dit betekent dat CD&V, willen ze echt regeren, hun eis van meer bevoegdheden voor de deelstaten sterk gaat moeten afzwakken. Iets wat hun kartel partner niet echt leuk gaat vinden. Je kan er van op aan dat Bart De Wever dan wel voor het nodige vuurwerk zal zorgen.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat alle Vlaamse partijen - zoals gewoonlijk - sterk verdeeld naar de onderhandelingstafel met hun Waalse collega's zullen gaan en dus heel weinig uit de brand gaan slepen. Alweer een gemiste kans.
Ik heb het persoonlijk nogal wat moeilijk met de overwinning van CD&V/NV-A. Stel je voor dat Pieter De Crem minister van defensie wordt. Gaan we dan naar Irak? Het zal in ieder geval risicovoller zijn...
Ook de uitspraak van Yves Leterme dat de 'breedste schouders de zwaarste lasten moeten dragen'. Gaan we dan nog meer belastingen betalen? Is die 46% al niet meer dan genoeg?

Gerard Vermeersch, woordkunstenaar pur sang

Op een feestje, nog niet zo lang geleden, kwam een zekere Gerard Vermeersch ter sprake. Mij was hij totaal onbekend. Er werden fragmenten van zijn sketches verteld en die brachten heel wat hilariteit met zich mee. De verhalen over 'Avelgem' en 'Mijn huis' kwamen in flarden naar boven.

Vandaag heb ik een LP van die woordkunstenaar in handen gekregen, met de opdracht die op CD te zetten. Het is een vrij oud ding. Nog gemaakt door Hifi-Home in Brugge. Er staat geen datum op de LP, maar volgens mij moet die gemaakt zijn in de jaren 70 van de vorige eeuw toen een zekere Vanden Boeynants minister van defensie was in ons Belgenland.

Vermeersch kan het woord laten botsen met de zin. De letterlijke en figuurlijke betekenis van de politieke boutades, zijn imitaties en parodieën, de perikelen die hij heeft ervaren bij het bouwen van zijn huis of op zoek naar de weg naar Avelgem, geven je nu nog een waar genoegen.

Moeilijk is dit niet, een LP op CD zetten. Je hebt een PC nodig met recording software. Je kan hiervoor audacity gebruiken. Een freeware programma. Je hebt natuurlijk ook een platenspeler, een versterker en wat audio kabels nodig. Audacity maakt .wav bestanden aan. Die kan je omzetten naar mp3 met wav to mp3 converter. Via een burning programma zoals Nero, kan je dan een audio CD maken.

Penfolds BIN 28

Nog niet zo lang geleden heb ik in Delhaize een tweetal flessen Australische wijn letterlijk van onder het stof gehaald. De verkoopster van dienst keek me wat verdwaasd aan, toen ik haar vroeg of er nog van deze flessen waren. Ze had ze waarschijnlijk nog nooit gezien: Penfolds BIN 28 Kalimna Shiraz 2003

Penfolds is een Australische wijnmaker, die één van de befaamdste Australische wijnen tot zijn collectie kan rekenen. De Grange ligt echter in dezelfde prijsklasse als een Bordeaux Premier Cru, en is voor mijn bescheiden beurs wat te hoog gegrepen.

De BIN 28 ligt qua prijs wel binnen mijn mogelijkheden. Het is een volbloed shiraz, rijk aan zwart fruit met een ietsje vanille als ondertoon. De wijn is ideaal voor bij de maaltijd. Ze heeft de heel intense smaak van braambessen en een mooie evenwichtige afdronk.

Nog iets over de BIN nummering. BIN wordt gevolgd door een nummer (e.g. BIN 707). In feite heeft dit de plaats aan waar de wijn wordt bewaard in de kelder. BIN staat voor rek. Max Schubert, de legendarische wijnmaker, heeft deze manier van werken bij Penfolds in 1950 geïntroduceerd. Ze werden eerst gebruikt om de locatie aan te geven van wijnen die volgens verschillende wijzen werden gevinifieerd, maar verschillende van die 'stalen' groeiden uit tot internationaal bekende wijnen.

Meer info vind je op http://www.penfolds.co.uk/

Eén terrabyte

Vreemde titel, maar die 1 Tbyte spookt nu al een aantal dagen rond in mijn hoofd. Hoe krijg je in hemelsnaam 1 Tbyte data van punt A naar punt B, als die twee punten 100 km uit elkaar liggen en er maar een WAN verbinding van 34 Mbit/s tussen ligt? Dit neemt in theorie meer dan 68 uur in beslag. Zelfs in zo'n ideale wereld, is dit niet bruikbaar wanneer je maar een weekend van twee dagen hebt om dit uit te voeren als één van de vele stappen uit een volledig migratie plan.

Je moet dus op zoek naar een andere oplossing. Die 1 Tbyte moet zo snel mogelijk op een transporteerbaar medium die je onder je arm kunt nemen en met de auto naar zijn bestemming kan brengen.

Dus je gaat op zoek naar een server met voldoende harde schijf waar je je 1 Tbyte naar toe kan kopiëren. Maar daar zit nu juist 'de eerste pitfall'. Bill's state of the art server operating system (windows 2003) kan dit niet. Grote bestanden kunnen niet worden gekopieerd. Je hebt last van IRPstack overflow. De server service (lanmanserver) gaat helemaal de mist in. En het verhogen van de IRPstacksize - suggestie van de Microsoft support site - brengt geen soelaas. Hogere waardes van die parameter vreten je non-paged memory pool op. En voor 1 Tbyte heb je een heel hoge waarde nodig van die IRPstacksize...

Je vraagt je af hoe backup programma's dit omzeilen. En daar ligt ook de oplossing van mijn probleem. Installeer een goed backup programma en backup de 1 Tbyte. Pitfall 2 dient zich aan. Ik haal hoegenaamd niet de verwachte snelheid ondanks de 1 Gbyte network kaart en een dedicated Gbyte network switch. Wat is hier de bottleneck?

Dan maar op zoek naar een 'snelle' tape drive (LTO2) die je in je server kan inbouwen.

Eureka. Ik haal boven de 1900Mbyte/min. De 1 Tbyte laat zich copieren in iets meer dan 9 uur. Dat is al heel wat beter dan de theoretische 68 uur van waar ik vertrok. Nu nog enkel veilig in punt B raken...

IBM is too big

Wanneer je een outsourcing project op poten zet, met een service provider die IBM heet, heb je stalen zenuwen nodig. Je moet ervan uitgaan dat bij elk probleem die zich voordoet, je dit niet kunt oplossen zonder een heel leger mensen erbij te halen. Ieder heeft zo zijn specialiteit en voor ieder probleem heb je dus een aantal mensen nodig die de stukjes van de puzzel moeten in elkaar laten passen. Je vindt er niemand die voldoende kennis heeft van alle aspecten van het probleem om het juiste pad te kunnen uitstippelen.
Je hebt dus met een organizatie te maken waar enorm veel kennis aanwezig is, maar die het verschrikkelijk moeilijk heeft om die kennis naar boven te brengen.
People managment is in zo'n project van onschatbare waarde. De juiste persoon op de juiste plaats krijgen in het vooropgestelde tijdsbestek. En dat is niet zo voor de hand liggend...
Neem nu de aansluiting van een WAN connectie. Je hebt hier heel veel verschillende partijen in het spel: IBM-networking, IBM-systems managment, IBM-firewall management, de WAN provider, de telecom provider(s), een leverancier die verantwoordelijk is voor de WAN optimizer (Riverbed) en wij natuurlijk. Het is een hele krachttoer om de neuzen van al die partijen in dezelfde richting te krijgen.
En dit is nog maar het begin. Wat voor onvoorziene 'pitfalls' vind ik tegen 1 juli nog op mijn weg?

Pinot Gris

Colruyt heeft in zijn huidige topwijnen selectie een pinot gris die echt wel de moeite waard is: 'Bestheim - Marckrain - Pinot Gris Grand Cru'

Marckrain is de oostlijke helling van de Mambourg, dat uitkijkt over Sigolsheim. De bodem is van kalksteen en mergel met oöliet kiezels tussen de mergellagen. Het is voornamelijk beplant met gewurtztraminer, met hier en daar wat pinot gris en muscat.

De Marckrain wijngaard behoort tot het select gezelschap grand cru's uit de Elzas. Het rendement wordt er bewust laag gehouden wat duidelijk te merken valt aan de concentratie van deze pinot gris wijn.

Na de intens goudgele kleur volgt een mooi getypeerd boeket van rijpe perzik, honing en rozen, met op de achtergrond frisse kruiden.

Meer info op http://www.bestheim.com/

Wij zijn altijd de klos...

Ik weet niet wat jullie hierover denken, maar bij IT projecten zijn de uitvoerders altijd de klos. Vanaf het opstellen van een RFP is er al vertraging. Alle RFP’s waar ik tot nu toe in betrokken ben geweest, worden opgesteld net voor de verlof periode. En wat blijkt, het antwoord komt te laat. Geen wonder, niemand is er om dergelijke dingen voor te bereiden en een degelijk antwoord op te stellen. Het is nog altijd niet zo vanzelfsprekend om vanuit een ‘eenvoudig’ hotelletje een antwoord te formuleren op zo'n vragenlijst. Zeker niet als een paar krijsende pagadders je volledige aandacht vragen.

Vanaf de RFP tot het onderhandelen van het uiteindelijk contact is er heel veel vertraging. Alles verandert. Niets blijft zoals oorspronkelijk is vastgelegd. Er is maar één constante: de uiteindelijke 'life date'. Daarover wordt niet onderhandeld. Die staat vast.
Ik begrijp hier echt niet waarom. Ben ik dan zo naïef? Of is het antwoord zo simpel. Enkel die datum kent de CEO en er is niemand die hem wil bekennen dat die niet meer haalbaar is. Je weet wel: in maart zijn er bonussen…

Stel je voor, het outsourcen van een ERP omgeving met een life date van 1 juli! Er is geen enkel redelijk mens die dit als waar kan aannemen. We zijn een beurs genoteerd bedrijf. Ik neem aan dat half jaar resultaten toch wel van enig belang zijn!

Er is dus maar één uitzondering, het bedrijf waar dezen blogger voor werkt.
En wat wordt er beslist. Nee, geen uitstel. Wel nog een extra afsplitsing van een divisie. Die kan wel blijven werken op de oude omgeven, terwijl de 1500 anderen van het ene moment op het andere op de nieuwe omgeving worden overgeschakeld.

Maar geen paniek. Ik heb nog meer dan een maand. In die tijd kan nog veel gebeuren. Er zijn nog altijd 24 uur in een dag.

De ene dag is de andere niet

Vreemd toch. Wat me maandag niet was gelukt, is vandaag wel gelukt: 15 kilometer joggen. Alles zat goed vandaag, de benen, de ademhaling, maar vooral het koppeke, terwijl ik gister met alles last had en met moeite 5 kilometer haalde.

Ik heb nogal wat moeite met het buiten lopen. Klinkt raar, zeker met dit weer, maar ik verkies een loopband boven de buitenlucht. Geen wind, geen zon, geen pollen, maar vooral het niet hoeven zoeken naar mijn tempo, heeft me naar die loopband gedreven.

Maar vandaag heb ik dit alles opzij geschoven en ben voor de tweede maal in even veel dagen naar buiten getrokken.
Eigenlijk ben ik goed gek, om een muffe gymzaal te verkiezen boven de gezonde buitenlucht. Ik moet maar de straat uitlopen en kom in het bos terecht. Geen felle zon, veel zuurstof en de pollen, die waren nergens te bespeuren. Er is daar een perfect parcours van 5 km.

In het begin had ik nog wat last om het juiste ritme te vinden. Mijn tempo lag iets te hoog. Er was namelijk iemand net na mij gestart en ik wou persé niet ingehaald worden. Je weet wel: 'mannen presteren beter als je naar ze kijkt...'
Halfweg die eerste toer had ik alles onder controle. Ik was ingehaald, dus moest ik me daar geen zorgen meer over maken.
Ronde twee ging vlotter dan de eerste. Ik kon zelfs iets sneller gaan lopen zonder mijn ademhalingsritme aan te passen. Pas tegen het einde van ronde twee moest ik wat gas terugnemen.

Ik was eigenlijk van plan het hier bij te laten. Maar iets dwong me om verder te doen. Is dat nu loopverslaving? Ronde 3 ging goed tot halfweg. Dan begon ik last te krijgen van mijn rechter kuit. Nee, die mocht geen spelbreker zijn. Ik moest dit tot een goed einde brengen en heb de pijn verbeten. Naar mate het einde naderde, werd ook de pijn minder. En uiteindelijk heb ik 'mijn dwars door Brugge' uitgelopen. Een week te vroeg...

Een grand cru uit de Elzas

Vrijdag laatst moest ik voor mijn eigen avondeten zorgen. De kinderen waren met hun moeder naar de kermis en gingen daar hun maag met oliebollen vullen.

Voor ik naar huis reed, stapte ik de supermarkt binnen en begon de rekken af te schuimen naar iets eetbaars.
Mijn oog viel op enkele vacuum verpakte plakjes foie gras. Daar had ik wel zin in.
Nu nog op zoek naar een goeie fles wijn die bij de foie gras past.
Een pinot gris uit de Elzas leek mij wel geen slechte keuze: 'Domaines Schlumberger - Kitterlé - Pinot Gris'

De druiven van deze wijn groeien op een bodem van vulkanische zandsteen en brengen een petrol achtige pinot gris voort met heel veel finesse. De wijn heeft een rijke, soepele en milde rookachtige stijl en past perfect bij foie gras of als aperitief.

Meer info op http://www.domaines-schlumberger.fr/